Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania
między Polską a Maltą
z dnia 7 stycznia 1994r.
(wyciąg dot. metod unikania podwójnego opodatkowania)
Artykuł 23
Postanowienia o unikaniu podwójnego opodatkowania
1. W przypadku Polski podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący:
a) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany na Malcie, to Polska zwolni, z uwzględnieniem postanowień litery b), taki dochód z opodatkowania, lecz może przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę, jaka byłaby zastosowana, gdyby zwolniony dochód nie był zwolniony od opodatkowania,
b) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11 i 12 może być opodatkowany na Malcie, to Polska zezwoli na odliczenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu na Malcie. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiednio przypada na dochód, który może być opodatkowany na Malcie.
2. W przypadku Malty podwójnego opodatkowania będzie się unikać w sposób następujący:
Z uwzględnieniem przepisów prawa Malty dotyczących dopuszczenia zaliczenia podatku zagranicznego na poczet podatku maltańskiego, jeżeli zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy włącza się do podatku maltańskiego dochód osiągany ze źródeł w Polsce, to zezwoli się na zaliczenie podatku polskiego od tego dochodu na poczet podatku maltańskiego należnego z tego tytułu.
3. Uważa się, że w ramach zaliczeń podatek należny, w zależności od kontekstu, w Polsce lub na Malcie, obejmuje podatek podlegający zapłacie normalnie w Umawiającym się Państwie, lecz który został obniżony lub zaniechany przez dane Państwo na mocy jego przepisów o zachętach podatkowych.
4. Jeżeli niniejsza umowa przewiduje, że dochód osiągany w Umawiającym się Państwie jest zwolniony w tym Państwie od podatku w całości lub w części, a na mocy prawa obowiązującego w drugim Umawiającym się Państwie taki dochód podlega opodatkowaniu w odniesieniu do jego kwoty przekazanej do tego Państwa lub otrzymanej w tym Państwie, a nie w odniesieniu do jego całej kwoty, to zwolnienie w pierwszym Państwie będzie stosowane tylko w odniesieniu do dochodu przekazanego do lub otrzymanego w drugim Państwie.
