Konwencja o unikaniu podwójnego opodatkowania
między Polską a Finlandią
z dnia 8 czerwca 2009r.
(wyciąg dot. definicji podatkowej miejsca
zamieszkania (pracowników delegowanych)
i siedziby (firmy delegującej))
Artykuł 4
Miejsce zamieszkania lub siedziba
1. W rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę. która według ustawodawstwa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu ze względu na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia (rejestracji) albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo oraz jego organ statutowy lub władze lokalną. Jednakże, określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko ze względu na dochód, jaki osiąga ze Źródeł położonych w tym Państwie.
2. Jeżeli, stosownie do postanowień ustępu l, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się według następujących zasad:
a) uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym ma Ona stałe miejsce' zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów Życiowych);
b) jeżeli nie jest możliwe ustalenie, w którym Państwie Osoba posiada ośrodek interesów życiowych albo nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w Żadnym z państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie. w którym zwykle przebywa;
c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w Obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w Żadnym z nich, wówczas będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, którego jest obywatelem;
d) jeśli osoba ta jest obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.
3. Jeżeli Stosownie do postanowień ustępu l, osoba nie będąca osobą fizyczną ma siedzibę w obu Umawiających się Państwach, wówczas właściwe organy Umawiających się Państw dołożą starań, aby rozstrzygnąć tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia. Zawierając takie porozumienie, właściwe organy będą zwracać szczególną uwagę na to, gdzie znajduje się miejsce faktycznego zarządu tej osoby.
