Poland-Netherlands (EN)

KONWENCJA

między Rzeczypospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowa­nia i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu,

podpisana w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r.

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 13 lutego 2002 r. została podpisana w Warszawie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Kró­lestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opo­datkowania w zakresie podatków od dochodu, w następującym brzmieniu:

KONWENCJA

między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Nider­landów w sprawie unikania podwójnego opodatko­wania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowa­nia w zakresie podatków od dochodu

Rzeczpospolita Polska i Królestwo Niderlandów,

pragnąc zawrzeć nową konwencję w sprawie uni­kania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu między obu Państwami,

uzgodniły, co następuje:

ROZDZIAŁ I

Zakres konwencji

Artykuł 1

Zakres podmiotowy

Niniejsza konwencja dotyczy osób mających miej­sce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach.

Artykuł 2

Podatki, których dotyczy konwencja

1. Niniejsza konwencja dotyczy podatków od do­chodu, bez względu na sposób ich poboru, które po­biera się na rzecz Umawiającego się Państwa lub jego jednostek terytorialnych albo organów lokalnych.

2. Za podatki od dochodu uważa się wszystkie po­datki, które pobiera się od całego dochodu lub od czę­ści dochodu, włączając podatki od zysku z przeniesie­nia własności majątku ruchomego lub nieruchomego, podatki od ogólnych kwot płac lub wynagrodzeń wy­płacanych przez przedsiębiorstwa, jak również podat­ki od przyrostu majątku.

3. Do aktualnie istniejących podatków, których do­tyczy konwencja, należą w szczególności:

1. w Niderlandach:

• podatek dochodowy (de inkomstenbelasting),
• podatek od płac (de loonbelasting),
• podatek od spółek (de vennootschapsbela- sting), włączając udział Rządu w zyskach netto pochodzących z eksploatacji zasobów natural­nych zgodnie z ustawą o górnictwie z 1810 r. (Mijnwet 1810) w związku z koncesjami wyda­nymi od 1967 r. lub zgodnie z ustawą o górnic­twie na obszarze szelfu kontynentalnego Ho­landii z 1965 r. (Mijnwet Continentaal Piat 1965),
• podatek od dywidend (de dividendbelasting), (zwane dalej „podatkiem niderlandzkim");

2. w Rzeczypospolitej Polskiej:

• podatek dochodowy od osób fizycznych, i
• podatek dochodowy od osób prawnych,

(zwane dalej „podatkiem polskim").

4. Niniejsza konwencja będzie miała także zastoso­wanie do wszystkich podatków takiego samego lub w istotnym stopniu podobnego rodzaju, które po pod­pisaniu niniejszej konwencji zostaną wprowadzone obok istniejących podatków lub w ich miejsce. Właści­we organy Umawiających się Państw będą informo­wały się wzajemnie o zasadniczych zmianach dokona­nych w ich ustawach podatkowych.

ROZDZIAŁ II

Definicje

Artykuł 3

Definicje ogólne

1. W rozumieniu niniejszej konwencji, jeżeli z kon­tekstu nie wynika inaczej:

1. określenie „Umawiające się Państwo" oznacza w zależności od kontekstu Królestwo Niderlandów (Niderlandy) lub Rzeczpospolitą Polską (Polskę); określenie „Umawiające się Państwa" oznacza Królestwo Niderlandów (Niderlandy) i Rzeczpo­spolitą Polską (Polskę);
2. określenie „Niderlandy" oznacza część Królestwa Niderlandów położoną w Europie, w tym jego mo­rze terytorialne oraz wszelkie obszary poza mo­rzem terytorialnym, nad którymi zgodnie z pra­wem międzynarodowym Niderlandy sprawują ju­rysdykcję lub suwerenne prawa w odniesieniu do dna morskiego, jego podglebia i przyległego do nich stupa wody oraz ich zasobów naturalnych;
3. określenie „Polska" użyte w sensie geograficznym oznacza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym każdy obszar poza jej wodami terytorialny­mi, nad którymi na podstawie ustawodawstwa Rzeczypospolitej Polskiej i zgodnie z prawem mię­dzynarodowym Rzeczpospolita Polska sprawuje suwerenne prawa nad dnem morskim, jego pod­glebiem, przyległym do nich słupem wodnym i nad ich zasobami naturalnymi;
4. określenie „osoba" oznacza osobę fizyczną, spół­kę oraz każde inne zrzeszenie osób;
5. określenie „spółka" oznacza osobę prawną lub in­ną jednostkę organizacyjną, którą dla celów po­datkowych traktuje się jako osobę prawną;
6. określenia „przedsiębiorstwo jednego Umawiają­cego się Państwa" i „przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają odpowied­nio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jed­nym Umawiającym się Państwie i przedsiębior­stwo prowadzone przez osobę mającą miejsce za­mieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie;
7. określenie „transport międzynarodowy" oznacza wszelki transport statkiem morskim lub statkiem powietrznym albo statkiem eksploatowanym w żegludze śródlądowej przez przedsiębiorstwo, którego miejsce faktycznego zarządu znajduje się w Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem przy­padku, gdy taki statek morski, statek powietrzny lub statek żeglugi śródlądowej jest eksploatowany wyłącznie między miejscami położonymi w dru­gim Umawiającym się Państwie;
8. określenie „obywatel"oznacza:
   1. 1. każdą osobę fizyczną posiadającą obywatel­stwo Umawiającego się Państwa;
      2. każdą osobę prawną, spółkę osobową lub sto­warzyszenie utworzone na podstawie ustawo­dawstwa obowiązującego w Umawiającym się Państwie;
1. określenie „właściwy organ" oznacza:
   1. 1. w przypadku Niderlandów — Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela;

1. 1. 2. w przypadku Polski — Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela.

2. Przy stosowaniu niniejszej konwencji przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wyni­ka inaczej, każde określenie, które nie zostało w niej zdefiniowane, będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się zgodnie z prawem tego Państwa w za­kresie podatków, do których ma zastosowanie niniej­sza konwencja, przy czym znaczenie wynikające ze stosowanego ustawodawstwa podatkowego tego Państwa będzie miało pierwszeństwo przed znacze­niem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego Państwa.

Artykuł 4

Miejsce zamieszkania lub siedziba

1. W rozumieniu niniejszej konwencji, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodat­kowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Pań­stwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lo­kalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, któ­re podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w za­kresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Pań­stwie.

2. Jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Uma­wiających się Państwach, to jej status określa się we­dług następujących zasad:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamiesz­kania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania oso­biste i gospodarcze (ośrodek interesów życio­wych);
2. jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się, że ma ona miejsce za­mieszkania w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;
3. jeżeli osoba przebywa zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;
4. jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę kwestię w drodze wzajemnego porozumienia.

3. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 oso­ba niebędąca osobą fizyczną ma siedzibę w obu Uma­wiających się Państwach, to uważa się, że ma ona sie­dzibę w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu.

4. Uważa się, że fundusz emerytalny ma siedzibę w tym Państwie, w którym jest uznany i kontrolowany na podstawie przepisów ustawodawstwa Umawiają­cego się Państwa i którego dochód jest na ogół zwol­niony od opodatkowania w tym Państwie.

Artykuł 5

Zakład

1. W rozumieniu niniejszej konwencji, określenie „zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowi­cie lub częściowo prowadzona jest działalność gospo­darcza przedsiębiorstwa.

2. Określenie „zakład" obejmuje w szczególności:

1. miejsce zarządu,
2. filię,
3. biuro,
4. fabrykę,
5. warsztat i
6. kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziem­nego, kamieniołom albo inne miejsce wydoby­wania zasobów naturalnych.

3. Plac budowy lub prace budowlane albo instala­cyjne stanowią zakład tylko wtedy, gdy trwają one dłużej niż dwanaście miesięcy.

4. Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu określenie „zakład" nie obejmuje:

1. użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;
2. utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należą­cych do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu skła­dowania, wystawiania lub dostarczania;
3. utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należą­cych do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu prze­robu przez inne przedsiębiorstwo;
4. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu za­kupu dóbr lub towarów albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
5. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowaw­czym lub pomocniczym;
6. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek połączenia rodzajów działalności, o których mowa pod literami od a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działal­ność stałej placówki, wynikająca z takiego połą­czenia rodzajów działalności, ma charakter przy­gotowawczy lub pomocniczy.

5. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, je­żeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 6, działa w imieniu przedsiębior­stwa oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomoc­nictwo do zawierania umów w Umawiającym się Pań­stwie w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada zakład w tym Państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustę­pie 4, które, gdyby byty wykonywane za pośrednic­twem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.

6. Nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada za­kład w Umawiającym się Państwie tylko z tego powo­du, że prowadzi ono w tym Państwie działalność po­przez maklera, komisanta albo innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem że takie osoby działa­ją w ramach swojej zwykłej działalności.

7. Fakt, że spółka mająca siedzibę w Umawiają­cym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę, która ma siedzibę w drugim Umawiają­cym się Państwie albo która prowadzi działalność w tym drugim Państwie (przez posiadany tam zaktad albo w inny sposób), nie wystarcza, aby którąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki.

ROZDZIAŁ III

Opodatkowanie dochodu

Artykuł 6

Dochód z majątku nieruchomego

1. Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Pań­stwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opo­datkowany w tym drugim Państwie.

2. Określenie „majątek nieruchomy" ma takie zna­czenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest po­łożony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące nieruchomości grunto­wych, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineral­nych, źródeł i innych zasobów naturalnych. Statki morskie i statki powietrzne oraz statki eksploatowane w żegludze śródlądowej nie stanowią majątku nieru­chomego.

3. Postanowienia ustępu 1 stosuje się do dochodu osiągniętego z bezpośredniego użytkowania, najmu, dzierżawy lub innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.

4. Postanowienia ustępów 1 i 3 stosuje się również do dochodu z majątku nieruchomego przedsiębior­stwa i do dochodu z majątku nieruchomego służące­go do wykonywania wolnego zawodu.

Artykuł 7

Zyski przedsiębiorstw

1. Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Pań­stwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność go­spodarczą w drugim Umawiającym się Państwie po­przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsię­biorstwa mogą być opodatkowane w drugim Pań­stwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

2. Jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Pań­stwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to, z za­strzeżeniem postanowień ustępu 3, w każdym Uma­wiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w ta­kich samych lub podobnych warunkach jako samo­dzielne przedsiębiorstwo i byt całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakła- dem.

3. Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczanie nakładów ponoszonych dla tego zakładu włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym położony jest zakład, czy gdzie indziej.

4. Jeżeli w Umawiającym się Państwie istnieje zwyczaj ustalania zysków zakładu przez podział całko­witych zysków przedsiębiorstwa na jego poszczegól­ne części, to postanowienia ustępu 2 nie wykluczają ustalenia przez to Umawiające się Państwo zysku do opodatkowania według zwykle stosowanego podzia­łu; sposób stosowanego podziału zysku musi jednak być taki, żeby wynik byt zgodny z zasadami zawartymi w tym artykule.

5. Zakładowi nie można przypisać zysku tylko z ty­tułu samego zakupu dóbr lub towarów dla przedsię­biorstwa.

6. Przy stosowaniu poprzednich ustępów ustala­nie zysków zakładu powinno być dokonywane każde­go roku w taki sam sposób, chyba że istnieją uzasad­nione powody, aby postąpić inaczej.

7. Jeżeli w zyskach mieszczą się części dochodów, które zostały odrębnie uregulowane w innych artyku­łach niniejszej konwencji, to postanowienia tych in­nych artykułów nie będą naruszane przez postanowie­nia tego artykułu.

Artykuł 8

Transport międzynarodowy morski, śródlądowy i powietrzny

1. Zyski osiągane z eksploatacji w transporcie mię­dzynarodowym statków morskich lub statków po­wietrznych podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

2. Zyski osiągane z eksploatacji statków żeglugi śródlądowej w transporcie śródlądowym podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Pań­stwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego za­rządu przedsiębiorstwa.

3. Jeżeli miejsce faktycznego zarządu przedsię­biorstwa żeglugi morskiej lub przedsiębiorstwa żeglu­gi śródlądowej znajduje się na pokładzie statku mor­skiego lub statku żeglugi śródlądowej, to uważa się, że znajduje się ono w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się port macierzysty statku morskiego lub statku żeglugi śródlądowej, a jeżeli sta­tek morski lub statek żeglugi śródlądowej nie ma por­tu macierzystego, to w tym Umawiającym się Pań­stwie, w którym osoba eksploatująca statek morski lub statek żeglugi śródlądowej ma miejsce zamieszka­nia lub siedzibę.

4. W rozumieniu tego artykułu do zysków osiąga­nych z eksploatacji w transporcie międzynarodowym statków morskich lub statków powietrznych zalicza się zyski osiągane z dzierżawy statków morskich lub stat­ków powietrznych bez załogi, eksploatowanych w transporcie międzynarodowym, jeżeli takie zyski z dzierżawy są uboczne w stosunku do zysków opisa­nych w ustępach 1 i 2.

5. Postanowienia ustępu 1 stosuje się również do zysków pochodzących z uczestnictwa w umowie poolowej, we wspólnym przedsiębiorstwie lub w mię­dzynarodowym związku eksploatacyjnym.

Artykuł 9

Przedsiębiorstwa powiązane

1. Jeżeli:

1. przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa uczestniczy bezpośrednio lub pośrednio w zarzą­dzaniu, kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, albo
2. te same osoby uczestniczą bezpośrednio lub po­średnio w zarządzaniu, kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa i przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa,

i jeżeli w jednym i w drugim przypadku między dwo­ma przedsiębiorstwami, w zakresie ich stosunków handlowych lub finansowych, zostaną umówione lub narzucone warunki, które różnią się od warun­ków, które ustaliłyby między sobą niezależne przed­siębiorstwa, wówczas zyski, które osiągnęłoby jedno z przedsiębiorstw bez tych warunków, ale z powodu tych warunków ich nie osiągnęło, mogą być uznane za zyski tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opo­datkowane. Jednakże rozumie się, iż fakt, że przed­siębiorstwa powiązane zawarty porozumienia takie jak porozumienia o podziale kosztów lub ogólne po­rozumienia w zakresie świadczenia usług dotyczą­cych przypisania kosztów lub opartych na przypisa­niu kosztów dotyczących zarządzania, kosztów ogól- noadministracyjnych, technicznych lub handlowych, kosztów związanych z pracami badawczymi i rozwo­jowymi oraz innych podobnych kosztów, nie stanowi sam w sobie warunku w rozumieniu poprzedniego zdania pod warunkiem, że takie porozumienia opar­te są na zasadach wolnorynkowych.

2. Jeżeli Umawiające się Państwo włącza do zy­sków własnego przedsiębiorstwa i odpowiednio opo­datkowuje również zyski przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, z tytułu których przedsię­biorstwo to zostało opodatkowane w tym drugim Państwie, a zyski w ten sposób połączone są zyskami, które osiągnęłoby przedsiębiorstwo pierwszego wy­mienionego Państwa, gdyby warunki ustalone między obydwoma przedsiębiorstwami byty warunkami, któ­re byłyby uzgodnione między przedsiębiorstwami nie­zależnymi, wtedy to drugie Państwo dokona odpo­wiedniej korekty kwoty podatku wymierzonego w nim od tych zysków. Przy ustalaniu takiej korekty będą od­powiednio uwzględnione inne postanowienia niniej­szej konwencji, a właściwe organy Umawiających się Państw będą w razie konieczności porozumiewać się ze sobą bezpośrednio.

Artykuł 10

Dywidendy

1. Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą sie­dzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawia­jącym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Jednakże dywidendy takie mogą być opodatko­wane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak wymierzony nie może przekroczyć:

1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobo­wa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 10 procent,
2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.

3. Właściwe organy Umawiających się Państw uzgodnią w drodze wzajemnego porozumienia spo­sób stosowania ustępu 2.

4. Postanowienia ustępu 2 nie naruszają opodat­kowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dy­widendy są wypłacane.

5. Określenie „dywidendy" użyte w tym artykule oznacza dochód z akcji, akcji gratisowych lub praw do udziału w zyskach, akcji w górnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw do udziału w zyskach, jak również dochód z wierzytelności dających prawo uczestniczenia w zyskach oraz dochód z innych praw w spółce, który według prawa Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, jest pod względem podatkowym traktowany jak dochód z ak­cji.

6. Postanowienia ustępów 1 i 2 tego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do dywi­dend, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki wypłacającej dywidendy, działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony, wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o położoną w nim stałą placówkę, i gdy udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, fak­tycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się postanowienia artyku­łu 7 lub artykułu 14.

7. Jeżeli spółka, której siedziba znajduje się w Umawiającym się Państwie, osiąga zyski lub do­chody z drugiego Umawiającego się Państwa, wów­czas to drugie Państwo nie może obciążać podatkiem dywidend wypłacanych przez tę spółkę, z wyjątkiem przypadku, gdy takie dywidendy są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym dru­gim Państwie, lub gdy udział, z tytułu którego dywi­dendy są wypłacane, faktycznie wiąże się z działalno­ścią zakładu lub stałej placówki położonej w drugim Państwie, ani też obciążać niewydzielonych zysków spółki podatkiem od niewydzielonych zysków, nawet kiedy wypłacone dywidendy lub niewydzie/one zyski całkowicie lub częściowo pochodzą z zysków albo do­chodów osiągniętych w tym drugim Państwie.

Artykuł 11

Odsetki

1. Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce za­mieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Jednakże takie odsetki mogą być także opodat­kowane w Umawiającym się Państwie, w którym po­wstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce za­mieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek.

3. Bez względu na postanowienia ustępu 2, odset­ki, o których mowa w ustępie 1, podlegają opodatko­waniu tylko w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzi­bę, jeżeli odbiorca ten jest osobą uprawnioną do od­setek i jeżeli takie odsetki są wypłacane:

1. z tytułu jakiegokolwiek rodzaju pożyczki udzielo­nej, zabezpieczonej lub gwarantowanej przez in­stytucję publiczną promującą eksport, której wła­ścicielem jest Umawiające się Państwo lub która jest przez nie kontrolowana;
2. w związku ze sprzedażą na kredyt wyposażenia przemysłowego, handlowego lub naukowego;
3. w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank;
4. w związku z obligacjami, skryptami dłużnymi lub innymi podobnymi obligacjami emitowanymi przez Rząd Umawiającego się Państwa, jego jed­nostkę terytorialną lub organ lokalny;
5. drugiemu Umawiającemu się Państwu lub jego jednostce terytorialnej albo jego organowi lokal­nemu.

4. Właściwe organy Umawiających się Państw uzgodnią w drodze wzajemnego porozumienia spo­sób stosowania ustępów 2 i 3.

5. Użyte w tym artykule określenie „odsetki" ozna­cza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, za­równo zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hi­poteką, lecz niedających prawa do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pań­stwowych papierów wartościowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premia­mi i nagrodami związanymi z takimi papierami warto­ściowymi, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Opłat karnych z tytułu opóźnionej zapłaty nie uważa się za odsetki w rozumieniu tego artykułu.

6. Postanowienia ustępów 1,2 i 3 tego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do odse­tek, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Państwie, w którym powstają odsetki, działalność go­spodarczą poprzez zakład tam położony, bądź wyko­nuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest faktycznie związana z ta­kim zakładem lub stałą placówką. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

7. Uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, jeżeli płatnikiem jest osoba mająca miej­sce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Uma­wiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z dzia­łalnością których powstało zobowiązanie, z tytułu któ­rego są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka.

8. Jeżeli między płatnikiem a osobą uprawnioną do odsetek lub między nimi a osobą trzecią istnieją szcze­gólne powiązania i dlatego odsetki mające związek z roszczeniem wynikającym z długu, z tytułu którego są wypłacane, przekraczają kwotę, która byłaby uzgodnio­na pomiędzy płatnikiem a osobą uprawnioną do odse­tek bez takich powiązań, wówczas postanowienia tego artykułu mają zastosowanie tylko do ostatniej wymie­nionej kwoty. W takim przypadku nadpłacona część podlega opodatkowaniu zgodnie z ustawodawstwem każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnie­niem innych postanowień niniejszej konwencji.

Artykuł 12

Należności licencyjne

1. Należności licencyjne, powstające w Umawiają­cym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Jednakże należności licencyjne, o których mo­wa w ustępie 1 tego artykułu, mogą być także opodat­kowane w Umawiającym się Państwie, w którym po­wstają, i zgodnie z jego ustawodawstwem, ale jeżeli odbiorca jest osobą uprawnioną do należności licen­cyjnych, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto należności licen­cyjnych.

3. Właściwe organy Umawiających się Państw uzgodnią w drodze wzajemnego porozumienia spo­sób stosowania ustępu 2.

4. Określenie „należności licencyjne" użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płaco­ne za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszel­kich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycz­nego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użyt­kowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadcze­nia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub nauko­wej.

5. Postanowienia ustępów 1 i 2 tego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do na­leżności licencyjnych, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie, z którego po­chodzą należności licencyjne, działalność gospodar­czą poprzez zakład w nim położony, bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę tam położo­ną, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, faktycznie wiążą się z działal­nością tego zakładu lub stałej placówki. W takim przy­padku stosuje się odpowiednio postanowienia artyku­łu 7 lub artykułu 14.

6. Uważa się, że należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, jeżeli ich płatnikiem jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Jeżeli jednak osoba płacąca należno­ści licencyjne, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Pań­stwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z którą powstał obowią­zek zapłaty należności licencyjnych, a należności te są pokrywane przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, iż należności licencyjne powstają w Pań­stwie, w którym położony jest zakład lub stała pla­cówka.

7. Jeżeli w wyniku szczególnych powiązań między płatnikiem a osobą uprawnioną do należności licen­cyjnych lub między nimi a osobą trzecią kwota należ­ności licencyjnych płacona za użytkowanie, prawo lub informację przekracza kwotę, którą płatnik i osoba uprawniona do należności licencyjnych uzgodniliby bez tych powiązań, to postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadpłacona część podlega opo­datkowaniu zgodnie z ustawodawstwem każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem in­nych postanowień niniejszej konwencji.

Artykuł 13

Zyski z przeniesienia własności majątku

1. Zyski, osiągane przez osobę mającą miejsce za­mieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności majątku nieruchomego w rozumieniu artykułu 6 i położonego w drugim Uma­wiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Zyski z przeniesienia własności mienia rucho­mego stanowiącego część mienia zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, albo z przenie­sienia własności mienia ruchomego należącego do stałej placówki, którą osoba mająca miejsce zamiesz­kania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie po­siada w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania wolnego zawodu, łącznie z zyskami, które pochodzą z przeniesienia własności takiego za­kładu (odrębnie albo z całym przedsiębiorstwem) lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

3. Zyski osiągane z przeniesienia własności eks­ploatowanych w transporcie międzynarodowym stat­ków morskich, statków powietrznych lub statków że­glugi śródlądowej oraz z przeniesienia własności ma­jątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków morskich, statków powietrznych lub statków żeglugi śródlądowej podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajdu­je się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa. Dla celów tego ustępu stosuje się postanowienia ustępu 3 artykułu 8.

4. Zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego w ustępach 1, 2 i 3 podle­gają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miej­sce zamieszkania lub siedzibę.

5. Postanowienia ustępu 4 nie naruszają prawa każdego Umawiającego się Państwa do nałożenia zgodnie z własnym ustawodawstwem podatku od zy­sków z przeniesienia własności akcji lub praw do udziału w zyskach w spółce, której kapitał jest całko­wicie lub częściowo podzielony na akcje (udziały) i która zgodnie z prawem tego Państwa posiada w tym Państwie siedzibę, osiągniętych przez osobę fi­zyczną mającą miejsce zamieszkania w drugim Uma­wiającym się Państwie, i która miała miejsce zamiesz­kania w pierwszym Państwie w ciągu ostatnich dzie­sięciu lat poprzedzających przeniesienie własności ak­cji (udziałów) lub praw do udziału w zyskach spółki. W przypadku gdy na podstawie prawa wewnętrznego pierwszego Umawiającego się Państwa ustalony zo­stanie wymiar podatku od osoby z tytułu przeniesienia własności wymienionych wyżej akcji (udziałów) uznany za dokonany w czasie jej emigracji z pierwsze­go wymienionego Państwa, to powyższe postanowie­nie ma zastosowanie tylko w takim zakresie, w jakim część wymiaru pozostaje nieuregulowana.

Artykuł 14

Wolne zawody

1. Dochód, który osoba mająca miejsce zamieszka­nia w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywa­nia wolnego zawodu albo z innej działalności o samo­dzielnym charakterze, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że osoba ta posiada stałą pla­cówkę w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania swej działalności. Jeżeli posiada ona ta­ką stałą placówkę, wówczas dochód może być opo­datkowany w drugim Państwie, jednak tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej pla­cówce.

2. Określenie „wolny zawód" obejmuje w szcze­gólności samodzielnie wykonywaną działalność na­ukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub edu­kacyjną, jak również samodzielnie wykonywaną dzia­łalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów, dentystów i księgowych.

Artykuł 15

Praca najemna

1. Z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18, 19, 20 i 21 uposażenia, płace i inne podobne wy­nagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszka­nia w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Pań­stwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca najemna jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym dru­gim Państwie.

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1 wyna­grodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę na­jemną, wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu rozpoczy­nającego się lub kończącego w danym roku po­datkowym i
2. wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodaw­cę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miej­sca zamieszkania lub siedziby w drugim Pań­stwie, i
3. wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

3. Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu wynagrodzenie otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z pracy najemnej, wykonywanej na pokła­dzie statku morskiego, statku powietrznego albo na pokładzie statku żeglugi śródlądowej eksploatowane­go w transporcie międzynarodowym, może być opo­datkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie.

Artykuł 16

Wynagrodzenia dyrektorów

Wynagrodzenia dyrektorów i inne podobne wy­płaty, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje jako członek rady dyrektorów spółki mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Artykuł 17

Artyści i sportowcy

1. Bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15 dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce za­mieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicz­nego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiają­cym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

2. Jeżeli dochód, mający związek z osobiście wy­konywaną działalnością artysty lub sportowca, nie przypada temu artyście lub sportowcowi lecz innej osobie, to dochód taki bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność te­go artysty lub sportowca jest wykonywana.

3. Postanowienia ustępów 1 i 2 tego artykułu nie mają zastosowania do dochodu osiąganego z działal­ności artysty lub sportowca w Umawiającym się Pań­stwie, jeżeli pobyt w tym Państwie jest całkowicie lub głównie opłacany z funduszy publicznych jednego lub obu Umawiających się Państw, ich jednostki teryto­rialnej, organu lokalnego lub instytucji rządowej.

Artykuł 18

Emerytury, renty i ubezpieczenia społeczne

1. Z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne świadczenia wypła­cane osobie mającej miejsce zamieszkania w Uma­wiającym się Państwie w związku z wcześniejszym za­trudnieniem, jak i renty wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1 emery­tura lub inne podobne świadczenie albo renta może być również opodatkowana w tym Umawiającym się Państwie, z którego jest ona uzyskiwana, zgodnie z prawem tego Państwa:

1. jeżeli, i o ile, tytuł do takiej emerytury lub innego podobnego świadczenia albo renty w Umawiają­cym się Państwie, z którego jest uzyskiwana, jest zwolniony z opodatkowania, lub składki związane z emeryturą lub innym podobnym świadczeniem albo rentą dokonywane na rzecz funduszu emery­talnego lub firmy ubezpieczeniowej były odpisy­wane w przeszłości przy obliczaniu dochodu pod­legającego opodatkowaniu w tym Państwie lub kwalifikowały się do innych ulg podatkowych w tym Państwie; i
2. jeżeli, i o ile, taka emerytura lub inne podobne świadczenie albo renta nie jest opodatkowana w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca ma miejsce zamieszkania, według powszechnie stosowanej stawki od dochodu z pracy najemnej, lub jest opodatkowana od mniej niż 90% kwoty brutto emerytury lub innego podobnego świad­czenia albo renty; i
3. jeżeli łączna kwota brutto emerytur i innych po­dobnych świadczeń oraz rent, a także emerytura lub inne wypłaty, dokonane na podstawie przepi­sów o systemie ubezpieczeń społecznych Pań­stwa, w jakimkolwiek roku kalendarzowym prze­kroczy kwotę 20 000 euro.

3. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, je­żeli taka emerytura lub inne podobne świadczenie niebędące z natury świadczeniem okresowym wypła­cane w związku z wcześniejszym zatrudnieniem w drugim Umawiającym się Państwie jest wypłacane przed dniem rozpoczęcia pobierania emerytury lub je­żeli zostanie dokonana jednorazowa wypłata w za­mian za prawo do renty przed dniem rozpoczęcia po­bierania renty, to takie świadczenie lub jednorazowa wypłata może być również opodatkowana w Umawia­jącym się Państwie, w którym została uzyskana.

4. Uważa się, że emeryturę lub inne podobne świadczenie albo rentę uzyskuje się z Umawiającego się Państwa, jeżeli, i o ile, składki lub wypłaty związa­ne z emeryturą, innym podobnym świadczeniem albo rentą, lub uprawnienia z nich uzyskane kwalifikują się do ulgi podatkowej w tym Państwie. Przeniesienie emerytury z funduszu emerytalnego lub firmy ubez­pieczeniowej w jednym Umawiającym się Państwie do funduszu emerytalnego lub firmy ubezpieczenio­wej w innym Państwie nie ogranicza w żaden sposób praw do opodatkowania przez pierwsze wymienione Państwo na mocy tego artykułu.

5. Wszelkie emerytury i inne płatności wypłacane według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Umawiającego się Państwa osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym pierwszym wymie­nionym Umawiającym się Państwie.

6. Właściwe organy Umawiających się Państw roz­strzygną w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania ustępu 2. Ustalą również, jakie bliższe dane osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiają­cym się Państwie musi przedstawić dla potrzeb wła­ściwego stosowania konwencji w drugim Umawiają­cym się Państwie, a w szczególności, aby można było ustalić, czy warunki, o których mowa w ustępie 2 lit. a), b) i c), zostały spełnione.

7. Termin „renta" oznacza ustaloną kwotę wypła­caną okresowo w ustalonych terminach dożywotnio lub przez określony lub dający się ustalić okres czasu, jako spełnienie zobowiązania dokonywania wypłat w zamian za uprzednio w pełni dokonane zobowiąza­nie pieniężne lub w równoważniku danej kwoty pie­niężnej.

8. Czy, i w jakim zakresie, emerytura lub podobne świadczenie podlega postanowieniom tego artykułu lub artykułu 19, zależy od rodzaju wcześniejszego za­trudnienia, prywatnego lub państwowego, podczas którego uprawnienia do tej części emerytury lub po­dobnego świadczenia zostały wypracowane.

Artykuł 19

Służba publiczna

1.

1. Uposażenia, płace i inne podobne wynagrodzenia, z wyjątkiem emerytur, wypłacane przez Umawia­jące się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jed­nostki terytorialnej lub organu lokalnego, mogą być opodatkowane w tym Państwie.
2. Jednakże uposażenia, płace i inne podobne wyna­grodzenia podlegają opodatkowaniu tylko w dru­gim Umawiającym się Państwie, jeżeli usługi są świadczone w tym Państwie, a ta osoba jest oso­bą mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, która:
   1. 1. jest obywatelem tego Państwa lub
      2. nie stała się osobą mającą miejsce zamieszka­nia w tym Państwie wyłącznie w celu świad­czenia tych usług.

2.

1. Jakakolwiek emerytura wypłacana przez lub po­chodząca z funduszy utworzonych przez Umawia­jące się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny, osobie fizycznej z tytułu świadcze­nia usług na rzecz tego Państwa, jego jednostki te­rytorialnej lub organu lokalnego, może być opo­datkowana w tym Państwie.
2. Jednakże taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba fizyczna jest obywatelem tego Państwa i posiada w nim miejsce zamieszkania.

3. Postanowienia artykułów 15, 16, 17 i 18 stosuje się do uposażeń, płac i podobnych wynagrodzeń oraz emerytur z tytułu świadczonych usług pozostających w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę teryto­rialną lub organ lokalny.

Artykuł 20

Wykładowcy i nauczyciele

1. Wypłaty, jakie wykładowca lub nauczyciel mają­cy miejsce zamieszkania w Umawiającym się Pań­stwie, a który przebywa w drugim Umawiającym się Państwie w celu nauczania lub prowadzenia badań naukowych na uniwersytecie, w szkole wyższej lub w innym zakładzie w celu nauczania lub prowadzenia badań naukowych w tym drugim Państwie przez okres najwyżej dwóch lat od daty pierwszego przyby­cia w tym celu, uzyskuje za takie nauczanie lub bada­nia naukowe, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie.

2. Artykuł ten nie ma zastosowania do dochodu uzyskanego z tytułu badań, jeżeli takie badania są po­dejmowane nie w interesie publicznym, lecz głównie w celu osobistych korzyści takiej osoby lub osób.

Artykuł 21

Studenci

Wypłaty otrzymywane na utrzymanie, kształcenie lub odbywanie praktyki przez studenta lub praktykan­ta, który przebywa w Umawiającym się Państwie wy­łącznie w celu kształcenia się lub odbywania praktyki, a który ma lub bezpośrednio przed przybyciem do te­go Państwa miał miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, nie podlegają opodatko­waniu w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli świadczenia te pochodzą ze źródeł spoza tego Pań­stwa.

Artykuł 22

Inne dochody

1. Dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez wzglę­du na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte po­stanowieniami poprzednich artykułów niniejszej kon­wencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Pań­stwie.

2. Postanowienia ustępu 1 tego artykułu nie mają zastosowania do dochodów niebędących dochodami z majątku nieruchomego, określonego w artykule 6 ustęp 2, jeżeli osoba osiągająca takie dochody, posia­dająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawia­jącym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiają­cym się Państwie działalność gospodarczą poprzez za­kład w nim położony lub wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę w nim położoną i gdy prawo lub majątek, z tytułu któ­rych osiąga dochód, są faktycznie związane z działal­nością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się odpowiednio postanowienia ar­tykułu 7 lub artykułu 14.

ROZDZIAŁ IV

Unikanie podwójnego opodatkowania

Artykuł 23

Unikanie podwójnego opodatkowania

1. Niderlandy przy nakładaniu podatku na osoby mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w Niderlan­dach mogą włączyć do podstawy, od której takie po­datki są pobierane, części dochodu, które zgodnie z postanowieniami tej konwencji mogą być opodatko­wane w Polsce.

2. Jeżeli jednak osoba mająca miejsce zamieszka­nia lub siedzibę w Niderlandach osiąga części docho­du, które zgodnie z artykułem 6, artykułem 7, artyku­łem 10 ustęp 6, artykułem 11 ustęp 6, artykułem 12 ustęp 5, artykułem 13 ustęp 1 i 2, artykułem 14, arty­kułem 15 ustęp 1, artykułem 18 ustęp 2 i 5, artykułem 11 ustęp 1 (litera a) i 2 (litera a) i artykułem 22 ustęp 2 niniejszej konwencji mogą być opodatkowane w Pol­sce i są włączone do podstawy opodatkowania, o któ­rej mowa w ustępie 1, to Niderlandy zwolnią takie czę­ści dochodu przez zezwolenie na odliczenie od ich po­datków. To odliczenie będzie obliczone zgodnie z prze­pisami niderlandzkiego prawa w sprawie unikania po­dwójnego opodatkowania. W związku z tym wymie­nione części dochodu będą włączone do ogólnej kwo­ty części dochodu, które są zwolnione od podatku Ni­derlandów na podstawie tych postanowień.

3. Następnie Niderlandy zezwolą na odliczenie od podatku Niderlandów tak obliczonego od części do­chodu, które zgodnie z artykułem 10 ustęp 2, artyku­łem 11 ustęp 2, artykułem 12 ustęp 2, artykułem 13 ustęp 5, artykułem 16, artykułem 17 i artykułem 18 ustęp 3 niniejszej konwencji mogą być opodatkowane w Polsce w granicach, w jakich te części dochodu są włączone do podstawy opodatkowania, o której mo­wa w ustępie 1. Kwota tego odliczenia będzie równa podatkowi zapłaconemu w Polsce od tych części do­chodu, lecz nie przekroczy kwoty odliczenia, jakie by­łoby dozwolone, gdyby części dochodu tak włączone byty jedynymi częściami dochodu, które są zwolnione od podatku Niderlandów i na podstawie przepisów prawa Niderlandów o unikaniu podwójnego opodat­kowania.

4. Bez względu na postanowienia ustępu 2 Nider­landy zezwolą na odliczenie podatku zapłaconego w Polsce od części dochodu, które zgodnie z artyku­łem 7, artykułem 10 ustęp 6, artykułem 11 ustęp 6, ar­tykułem 12 ustęp 5, artykułem 14 i artykułem 22 ustęp 2 niniejszej konwencji mogą być opodatkowane w Polsce w granicach, w jakich te części dochodu są włączone do podstawy opodatkowania, o której mo­wa w ustępie 1, jeżeli i w granicach, w jakich Niderlan­dy na podstawie ich przepisów o unikaniu podwójne­go opodatkowania zezwalają na odliczenie od podat­ku Niderlandów podatku pobieranego w innym Pań­stwie od takich części dochodu. Dla obliczenia tego odliczenia mają zastosowanie odpowiednie postano­wienia ustępu 3 tego artykułu.

5. W odniesieniu do osoby mającej miejsce za­mieszkania lub siedzibę w Polsce podwójnego opo­datkowania unikać się będzie w następujący sposób:

1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub sie­dzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z po­stanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Niderlandach, to Rzeczpospolita Polska zezwoli na odliczenie od podatku od do­chodu tej osoby kwoty równej podatkowi od do­chodu zapłaconemu w Niderlandach. Jednakże ta­kie odliczenie nie może przekroczyć tej części po­datku od dochodu, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej czę­ści dochodu, która może być opodatkowana w Ni­derlandach.
2. Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem ni­niejszej konwencji dochód osiągnięty przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Pol­sce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, to jednak Polska przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu takiej osoby może wziąć pod uwagę zwolniony od podatku dochód.

ROZDZIAŁ V

Postanowienia szczególne

Artykuł 24

Działalność w strefie przybrzeżnej

1. Postanowienia tego artykułu mają zastosowa­nie bez względu na inne postanowienia niniejszej kon­wencji. Jednakże postanowienia tego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli działalność w strefie przy­brzeżnej stanowi dla danej osoby zakład na podstawie postanowień artykułu 5 lub stałą placówkę na podsta­wie postanowień artykułu 14.

2. Użyte w tym artykule określenie „działalność w strefie przybrzeżnej" oznacza działalność prowadzo­ną w strefie przybrzeżnej w związku z poszukiwaniami i eksploatacją dna morskiego, jego podglebia oraz ich zasobów naturalnych w Umawiającym się Państwie.

3. Z zastrzeżeniem ustępu 4 tego artykułu uważa się, że przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa prowadzące działalność w tym zakresie w drugim Umawiającym się Państwie prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie za pośrednic­twem położonego w tym Państwie zakładu, chyba że dana działalność jest prowadzona w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające w sumie 30 dni w dowolnym okresie dwunastu miesięcy.

W rozumieniu tego ustępu:

1. jeżeli przedsiębiorstwo prowadzące działalność w strefie przybrzeżnej w drugim Umawiającym się Państwie jest powiązane z innym przedsiębior­stwem i to drugie przedsiębiorstwo kontynuuje w ramach tego samego projektu taką samą dzia­łalność w strefie przybrzeżnej, którą prowadzi lub prowadziło pierwsze wymienione przedsiębiorstwo, i gdy taka działalność prowadzona przez oba przedsiębiorstwa po jej podsumowaniu przekra­cza 30 dni, to uważa się, że każde przedsiębior­stwo prowadzi działalność przekraczającą 30 dni w ciągu 12-miesięcznego okresu;
2. uważa się, że przedsiębiorstwo jest powiązane z drugim przedsiębiorstwem, jeżeli jedno posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej jedną trzecią kapitału w drugim przedsiębiorstwie lub je­żeli osoba posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej jedną trzecią kapitału w obu przedsię­biorstwach.

4. Jednakże uważa się, że w rozumieniu ustępu 3 tego artykułu określenie „działalność w strefie przy­brzeżnej" nie obejmuje:

1. jednego lub jakiegokolwiek połączenia rodzajów działalności wymienionych w artykule 5 ustęp 4;
2. holowania lub zakotwiczania przez statki skonstru­owane specjalnie do tego celu oraz każdej innej działalności wykonywanej przez takie statki;
3. transportu zaopatrzenia lub personelu przez statki morskie lub statki powietrzne eksploatowane w transporcie międzynarodowym.

5. Osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzi­bę w Umawiającym się Państwie, która prowadzi dzia­łalność w strefie przybrzeżnej w drugim Umawiają­cym się Państwie, która polega na świadczeniu usług specjalistycznych lub innej działalności o niezależnym charakterze, będzie traktowana jako prowadząca dzia­łalność ze stałej placówki położonej w drugim Uma­wiającym się Państwie, jeżeli działalność w strefie przybrzeżnej trwa przez okres 30 dni lub dłużej w cią­gu każdorazowego okresu dwunastu miesięcy.

6. Pensje, płace i inne podobne uposażenia osią­gane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z zatrudnie­niem związanym z działalnością w strefie przybrzeżnej prowadzoną poprzez zakład położony w drugim Uma­wiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie w zakresie, w jakim zatrudnie­nie ma miejsce w strefie przybrzeżnej w tym drugim Państwie.

7. Jeżeli będzie dostarczony udokumentowany do­wód, że w Polsce został zapłacony podatek od części dochodu, które mogą być opodatkowane w Polsce zgodnie z artykułem 7 lub artykułem 14 odpowiednio w związku z postanowieniami ustępu 3 i ustępu 5 te­go artykułu oraz ustępu 6 tego artykułu, to Niderlandy zezwolą na obniżenie ich podatku, który będzie obli­czony zgodnie z zasadami zawartymi w artykule 23 ustęp 2.

Artykuł 25

Równe traktowanie

1. Obywatele Umawiającego się Państwa nie mo­gą być poddani w drugim Umawiającym się Państwie ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiąz­kom, które są inne lub bardziej uciążliwe niż opodat­kowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddani w tych samych okolicznościach obywatele tego drugiego Państwa, a w szczególności w związku z ich miejscem zamieszkania. Niniejsze po­stanowienie stosuje się również bez względu na po­stanowienia artykułu 1 w stosunku do osób, które nie mają miejsca zamieszkania lub siedziby w jednym lub obu Umawiających się Państwach.

2. Opodatkowanie zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Uma­wiającym się Państwie, nie może być w tym drugim Państwie mniej korzystne niż opodatkowanie przed­siębiorstw tego drugiego Państwa prowadzących taką samą działalność. Postanowienie to nie może być ro­zumiane jako zobowiązujące Umawiające się Państwo do udzielenia osobom mającym miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie ja­kichkolwiek osobistych zwolnień, ulg i obniżek podat­kowych z uwagi na stan cywilny lub obciążenia ro­dzinne, których udziela ono osobom mającym miejsce zamieszkania na jego terytorium.

3. Z wyjątkiem przypadków stosowania postanowień artykułu 9 ustęp 1, artykułu 11 ustęp 8 lub artykułu 12 ustęp 7 odsetki, należności licencyjne i inne koszty pono­szone przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Pań­stwa na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie są odli­czane przy określaniu podlegających opodatkowaniu zy­sków tego przedsiębiorstwa na takich samych warun­kach, jakby byty one płacone na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym Państwie. Podobnie, zobowiązania przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, zaciągnięte wobec osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, są odliczane przy określaniu podlegającego opodatkowaniu majątku tego przedsię­biorstwa na takich samych warunkach, jakby byty one zaciągnięte wobec osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w pierwszym wymienionym Państwie.

4. Przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, których kapitał należy w całości lub częściowo albo który jest kontrolowany bezpośrednio lub pośrednio przez jedną lub więcej osób, mających miejsce za­mieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, nie mogą być w pierwszym Umawiającym się Państwie poddane opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążli­we aniżeli opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddane podobne przedsię­biorstwa pierwszego wymienionego Państwa.

5. Składki ptacone przez lub w imieniu osoby ma­jącej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Pań­stwie do systemu emerytalnego uznanego dla celów podatkowych w drugim Umawiającym się Państwie będą traktowane w taki sam sposób dla potrzeb po­datkowych w pierwszym wymienionym Państwie jak składki ptacone do systemu emerytalnego uznawane­go dla potrzeb podatkowych w tym pierwszym — wy­mienionym Państwie, pod warunkiem że:

1. osoba ta opłacała składki do takiego systemu emerytalnego, zanim stała się osobą mającą miej­sce zamieszkania w pierwszym — wymienionym Państwie; i
2. właściwy organ pierwszego wymienionego Pań­stwa zgodzi się, że ten system emerytalny odpo­wiada systemowi emerytalnemu uznawanemu dla potrzeb podatkowych przez to Państwo.

W rozumieniu tego ustępu „system emerytalny" obejmuje system emerytalny utworzony w ramach publicznego systemu ubezpieczeń społecznych.

6. Bez względu na postanowienia artykułu 2 posta­nowienia tego artykułu mają zastosowanie do wszyst­kich podatków bez względu na ich rodzaj i nazwę.

Artykuł 26

Procedura wzajemnego porozumiewania się

1. Jeżeli osoba jest zdania, że działania jednego lub obu Umawiających się Państw wprowadziły lub wprowadzą dla niej opodatkowanie, które jest nie­zgodne z postanowieniami niniejszej konwencji, wów­czas może ona, niezależnie od środków odwoław­czych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Państw, przedstawić swoją sprawę właściwemu orga­nowi tego Umawiającego się Państwa, w którym ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę, albo, jeżeli w danej sprawie mają zastosowanie postanowienia artykułu 25 ustęp 1, właściwemu organowi tego Uma­wiającego się Państwa, którego jest obywatelem. Sprawa powinna być przedłożona w ciągu trzech lat, licząc od dnia pierwszego zawiadomienia o działaniu, powodującym opodatkowanie niezgodne z postano­wieniami niniejszej konwencji.

2. Właściwy organ, jeżeli uzna zarzut za uzasadnio­ny i jeżeli nie może spowodować zadowalającego roz­wiązania, podejmie starania, aby przypadek ten uregu­lować w porozumieniu z właściwym organem drugiego Umawiającego się Państwa, tak aby zapobiec opodat­kowaniu niezgodnemu z niniejszą konwencją. Każde osiągnięte porozumienie zostanie wprowadzone w ży­cie bez względu na terminy przewidziane przez ustawo­dawstwo wewnętrzne Umawiających się Państw.

3. Właściwe organy Umawiających się Państw bę­dą wspólnie czynić starania, aby w drodze wzajemne­go porozumienia usuwać trudności lub wątpliwości, które mogą powstać przy interpretacji lub stosowaniu konwencji. Mogą one również porozumiewać się wza­jemnie co do sposobu zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu w przypadkach, które nie są uregulo­wane w niniejszej konwencji.

4. Właściwe organy Umawiających się Państw mogą komunikować się bezpośrednio w celu osią­gnięcia porozumienia w rozumieniu poprzednich ustępów.

5. Jeżeli jakaś trudność lub wątpliwość powstała na tle interpretacji lub stosowania konwencji nie mo­że być rozwiązana przez właściwe organy Umawiających się Państw w drodze procedury wzajemnego po­rozumiewania zgodnie z postanowieniami poprzed­nich ustępów tego artykułu w ciągu dwóch lat po wniesieniu sprawy, to sprawa ta może, na wniosek każdego Umawiającego się Państwa, być przedłożona do postępowania arbitrażowego, lecz tylko po pełnym wyczerpaniu procedur przewidzianych w ustępach od 1 do 4 tego artykułu i pod warunkiem, że odnośny po­datnik lub odnośni podatnicy wyrażą pisemną zgodę na związanie się decyzją organu arbitrażowego.

Decyzja organu arbitrażowego w danym przypad­ku będzie wiążąca dla obu Umawiających się Państw oraz dla podatnika lub podatników występujących w danej sprawie.

Artykuł 27

Wymiana informacji

1. Właściwe organy Umawiających się Państw bę­dą wymieniały informacje, które są niezbędne do sto­sowania postanowień niniejszej konwencji, oraz infor­macje dotyczące ustawodawstwa wewnętrznego Umawiających się Państw w odniesieniu do podat­ków objętych niniejszą konwencją w zakresie, w jakim opodatkowanie przewidziane w tym ustawodawstwie nie jest sprzeczne z konwencją. Wymiana informacji nie jest ograniczona postanowieniami artykułu 1. Wszelkie informacje uzyskane przez Umawiające się Państwo będą stanowiły tajemnicę na takiej samej za­sadzie, jak informacje uzyskane zgodnie z ustawodaw­stwem wewnętrznym tego Państwa, i będą mogły być ujawnione jedynie osobom lub organom (w tym orga­nom sądowym albo administracyjnym) zajmującym się wymiarem lub poborem, egzekucją lub ściganiem albo rozpatrywaniem odwołań w zakresie podatków objętych konwencją. Takie osoby lub organy będą wy­korzystywać informacje wyłącznie w takich celach. Mogą one ujawniać te informacje w jawnym postępo­waniu sądowym lub postanowieniach sądowych.

2. Umawiające się Państwa mogą przekazać orga­nowi arbitrażowemu, utworzonemu na podstawie ar­tykułu 26 ustęp 5, takie informacje, jakie są konieczne dla przeprowadzenia postępowania arbitrażowego. Takie przekazanie będzie podlegać postanowieniom artykułu 29. Członkowie organu arbitrażowego podle­gają ograniczeniom opisanym w ustępie 1 tego arty­kułu w odniesieniu do każdej informacji przekazanej w ten sposób.

Artykuł 28

Pomoc w egzekucji należności podatkowych

1. Państwa zgadzają się udzielać sobie wzajemnie pomocy i poparcia w celu poboru zgodnie z ich odno­śnym ustawodawstwem i praktyką administracyjną po­datków, do których ma zastosowanie niniejsza konwen­cja, oraz wszelkich domiarów, dopłat, zaległych płatno­ści, odsetek i kosztów związanych z takimi podatkami.

2. Na wniosek Państwa wnioskującego Państwo proszone ściąga należności podatkowe pierwszego wymienionego Państwa zgodnie z wtasnym ustawo­dawstwem i praktyką administracyjną w zakresie eg­zekucji własnych należności podatkowych. Jednakże takie należności nie korzystają z pierwszeństwa w Państwie proszonym i nie mogą być ściągnięte w drodze uwięzienia dłużnika za dług. Państwo pro­szone nie jest zobowiązane do podejmowania żad­nych kroków egzekucyjnych, które nie są przewidzia­ne w ustawodawstwie Państwa wnioskującego.

3. Postanowienia ustępu 2 mają zastosowanie tyl­ko do należności podatkowych stanowiących przed­miot dokumentu zezwalającego na egzekucję w Pań­stwie wnioskującym i, jeżeli inaczej nie uzgodniono, które nie są kwestionowane.

Jeżeli jednak należność jest związana z odpowie­dzialnością podatkową osoby, która nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Państwie wnioskującym, to ustęp 2 ma zastosowanie tylko wtedy, gdy należ­ność nie może być dłużej kwestionowana, chyba że właściwe organy uzgodniły inaczej.

4. Obowiązek udzielenia pomocy w egzekucji na­leżności podatkowych w odniesieniu do osoby zmar­łej lub jej mienia spadkowego jest ograniczony do wartości mienia spadkowego lub mienia nabytego przez każdego spadkobiercę zależnie od tego, czy na­leżność ma być uzyskana z masy spadkowej czy od spadkobierców.

5. Państwo proszone nie jest zobowiązane do za­stosowania się do wniosku:

1. jeżeli Państwo wnioskujące nie wyczerpało wszystkich środków dostępnych na jego wtasnym terytorium, z wyjątkiem przypadku, gdy odwoła­nie się do takich środków spowodowałoby nie­współmierne dla danego przypadku trudności;
2. jeżeli uzna ono, że roszczenie podatkowe jest nie­zgodne z postanowieniami tej konwencji lub ja­kiejkolwiek innej konwencji, której obydwa Pań­stwa są stronami.

6. Do wniosku o pomoc administracyjną w egze­kucji należności podatkowej objętej konwencją należy załączyć:

1. oświadczenie, że należność dotyczy podatku obję­tego konwencją i że spełnione są warunki zawarte w ustępie 3;
2. urzędowo potwierdzoną kopię dokumentu zezwa­lającego na egzekucje w Państwie wnioskującym;
3. każdy inny dokument wymagany dla potrzeb egze­kucji;
4. w razie potrzeby, poświadczoną kopię odnośnego dokumentu, wydanego przez organ administracyj­ny lub przez sąd powszechny.

7. Państwo wnioskujące wskaże kwoty roszczenia podatkowego, które mają być ściągnięte w obu walu­tach — Państwa wnioskującego i Państwa proszonego. Kursem wymiany w rozumieniu zdania poprzed­niego będzie ostatnia cena sprzedaży ustalona na naj­bardziej reprezentatywnym rynku lub rynkach waluto­wych Państwa wnioskującego. Każda kwota odzyska­na przez Państwo proszone będzie przekazana Pań­stwu wnioskującemu w walucie Państwa proszonego. Transfer będzie dokonany w okresie miesiąca od daty odzyskania.

8. Na żądanie Państwa wnioskującego Państwo proszone w celu odzyskania kwoty podatku podejmie środki zabezpieczające, nawet gdy roszczenie jest kwestionowane lub gdy nie ma jeszcze podstawy do egzekucji, w granicach dozwolonych przez ustawo­dawstwo i praktykę administracyjną Państwa proszo­nego.

9. Dokument zezwalający na egzekucję w Państwie wnioskującym powinien w razie potrzeby, zgodnie z przepisami obowiązującymi w Państwie proszonym, być zaakceptowany, uznany, uzupełniony lub zastą­piony, możliwie jak najszybciej po dniu otrzymania wniosku o pomoc, przez dokument umożliwiający eg­zekucję w tym drugim Państwie.

10. Sprawy dotyczące terminu, po którym roszcze­nie podatkowe nie może być egzekwowane, są regu­lowane przez prawo Państwa wnioskującego. Wnio­sek o udzielenie pomocy w egzekucji powinien zawie­rać dane dotyczące takiego terminu.

11. Czynności egzekucyjne dokonane przez Pań­stwo proszone w następstwie wniosku o udzielenie pomocy, które zgodnie z prawem tego Państwa mo­głoby spowodować zawieszenie lub przerwanie termi­nu, o którym mowa w ustępie 10, będą miały taki sam skutek na mocy prawa Państwa wnioskującego. Pań­stwo proszone poinformuje Państwo wnioskujące o takich czynnościach.

12. Państwo proszone może zezwolić na przesu­nięcie płatności lub rozłożenie płatności na raty, jeżeli jego ustawodawstwo lub praktyka administracyjna na to zezwalają w podobnych okolicznościach, lecz uprzednio poinformuje ono o tym Państwo wniosku­jące.

13. Właściwe organy Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia zasady dotyczące minimalnych kwot roszczeń podatko­wych, które mogą być przedmiotem wniosku o po­moc.

14. Państwa zrzekną się wzajemnie między sobą zwrotu kosztów wynikających z pomocy i poparcia, jakiego będą sobie wzajemnie udzielać przy stoso­waniu niniejszej konwencji. Państwo wnioskujące będzie w każdym razie ponosić odpowiedzialność wobec Państwa proszonego za pieniężne następstwa aktów egzekucyjnych, które zostaną uznane za nie­uzasadnione w kontekście prawdziwości danego roszczenia podatkowego lub ważności dokumentu zezwalającego na egzekucję w Państwie wnioskują­cym.

Artykuł 29

Ograniczenia w stosowaniu artykułów 27 i 28

W żadnym wypadku postanowienia artykułów 27 i 28 nie mogą być rozumiane jako nakładające na Umawiające się Państwo obowiązku:

1. stosowania środków administracyjnych, które są sprzeczne z ustawodawstwem i praktyką admini­stracyjną tego lub drugiego Umawiającego się Państwa;
2. udzielania informacji, których uzyskanie nie było­by możliwe na podstawie własnego ustawodaw­stwa albo w ramach normalnej praktyki admini­stracyjnej tego lub drugiego Umawiającego się Państwa;
3. udzielania informacji, które ujawniłyby tajemnicę handlową, gospodarczą, przemysłową, kupiecką lub zawodową albo praktykę handlową, lub infor­macji, których udzielenie byłoby sprzeczne z po­rządkiem publicznym (ordre public).

Artykuł 30

Członkowie misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych

1. Niniejsza konwencja nie narusza przywilejów podatkowych przysługujących członkom misji dyplo­matycznych lub urzędów konsularnych na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub posta­nowień umów szczególnych.

2. W rozumieniu konwencji osobę fizyczną, która jest członkiem misji dyplomatycznej lub urzędu kon­sularnego Umawiającego się Państwa w drugim Umawiającym się Państwie lub w Państwie trzecim i która jest obywatelem Państwa wysyłającego, uwa­ża się za osobę mającą miejsce zamieszkania w Pań­stwie wysyłającym, jeżeli podlega ona w nim takim samym obowiązkom w odniesieniu do podatków od dochodu jak osoby mające miejsce zamieszkania w tym Państwie.

3. Konwencja nie ma zastosowania do organizacji międzynarodowych, ich organów lub funkcjonariuszy oraz członków misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych Państwa trzeciego znajdujących się w Umawiającym się Państwie, jeżeli nie podlegają oni w tym Państwie takim samym obowiązkom w odnie­sieniu do podatku od dochodu, jakim podlegają oso­by mające miejsce zamieszkania w tym Państwie.

Artykuł 31

Zakres terytorialny

1. Zakres obowiązywania konwencji może być roz­szerzony, w jej całości lub w zakresie niezbędnym w odniesieniu do jednego lub obu krajów Antyli Ni­derlandzkich i Aruby, jeżeli kraje te wprowadzą podat­ki zasadniczo podobne w swojej istocie do podatków, do których ma zastosowanie konwencja. Każde takie rozszerzenie wejdzie w życie z takim dniem i z zastrze­żeniem takich zmian i warunków, w tym warunków dotyczących wypowiedzenia, jakie zostaną ustalone i uzgodnione w notach, które będą wymienione drogą dyplomatyczną.

2. Jeżeli nie uzgodniono inaczej, wypowiedzenie konwencji nie będzie oznaczać również wypowiedze­nia rozszerzenia konwencji na każdy kraj, na który zo­stała rozszerzona na mocy tego artykułu.

ROZDZIAŁ VI

Postanowienia końcowe

Artykuł 32

Wejście w życie

1. Umawiające się Państwa poinformują się wza­jemnie, że spełnione zostały wymogi konstytucyjne dla wejścia w życie niniejszej konwencji.

2. Niniejsza konwencja wejdzie w życie miesiąc po dacie późniejszej z not, o których mowa w ustępie 1, i jej postanowienia będą miały zastosowanie:

1. w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła

• do kwot dochodu osiągniętego w dniu 1 stycz­nia lub po tym dniu w roku kalendarzowym nastę­pującym po roku, w którym konwencja wejdzie w życie;

2. w odniesieniu do innych podatków od dochodu — do takich podatków pobieranych za każdy rok po­datkowy zaczynający się dnia 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym konwencja wejdzie w życie.

3. Postanowienia Konwencji między Rządem Kró­lestwa Holandii a Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej o uniknięciu podwójnego opodatkowania zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w za­kresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 20 września 1979 r., i Protokół do niej utracą moc w dniu poprzedzającym dzień, w któ­rym niniejsza konwencja będzie mieć zastosowanie.

Artykuł 33

Wypowiedzenie

Niniejsza konwencja pozostanie w mocy do wypo­wiedzenia jej przez Umawiające się Państwo. Każde Umawiające się Państwo może wypowiedzieć kon­wencję w drodze dyplomatycznej, przekazując notę o wypowiedzeniu co najmniej sześć miesięcy przed końcem roku kalendarzowego po okresie pięciu lat od dnia wejścia konwencji w życie. W takim wypadku konwencja przestanie obowiązywać:

1. w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła

• do kwot dochodu osiągniętego w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym taka nota zostata prze­kazana;

2. w odniesieniu do innych podatków od dochodu — do takich podatków nakładanych za każdy rok po­datkowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następują­cym po roku, w którym taka nota zostata przekaza­na.

NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r. w dwóch egzemplarzach, w językach polskim, nider­landzkim i angielskim, przy czym trzy teksty są jedna­kowo autentyczne. W przypadku rozbieżności przy in­terpretacji między tekstem polskim i niderlandzkim tekst angielski będzie rozstrzygający.

 

PROTOKÓŁ

Przy podpisaniu Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchyla­niu się od opodatkowania w zakresie podatków od do­chodu zawartej tego dnia między Rzecząpospolitą Pol­ską a Królestwem Niderlandów, niżej podpisani uzgodnili, że następujące postanowienia będą stano­wić integralną część konwencji.

I. Do artykułu 3 ustęp 1 litera e

W przypadku gdy podmiot traktowany dla celów podatkowych jako osoba prawna podlega jako taka opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie, lecz dochód tego podmiotu jest opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie jako dochód udziałowców w tym podmiocie, to właściwe organy podejmą takie działania, które z jednej strony zapobiegną podwójne­mu opodatkowaniu, lecz z drugiej strony zapobiegną, aby na skutek jedynie stosowania konwencji dochód nie był poddany (częściowo) opodatkowaniu.

II. Do artykułu 3 ustęp 2 i artykułu 26

Ustala się, że jeżeli właściwe organy Umawiają­cych się Państw w drodze wzajemnego porozumienia osiągnęły rozwiązanie w ramach konwencji w odnie­sieniu do przypadków, w których mogłoby zaistnieć podwójne opodatkowanie lub podwójne zwolnienie od opodatkowania:

1. w wyniku stosowania artykułu 3 ustęp 2 w zakre­sie interpretacji określeń niezdefiniowanych w konwencji, lub
2. w wyniku rozbieżności przy kwalifikacji (na przy­kład w odniesieniu do części dochodu lub osoby),

to takie rozwiązanie — po jego opublikowaniu przez obydwa właściwe organy — będzie wiążące przy sto­sowaniu konwencji również w innych podobnych przypadkach.

III. Do artykułu 4

Osoba fizyczna mieszkająca na pokładzie statku morskiego bez rzeczywistego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw będzie trakto­wana jako posiadająca miejsce zamieszkania w Uma­wiającym się Państwie, w którym znajduje się port macierzysty statku morskiego.

IV. Do artykułów 5, 6, 7, 13 i 24

Ustala się, że prawa do poszukiwania, badania i eksploatacji zasobów naturalnych są traktowane ja­ko mienie nieruchome położone w Umawiającym się Państwie, do którego należy dno morskie i podglebie, z którymi są one związane, i uważa się, że te prawa na­leżą do mienia zakładu położonego w tym Państwie. Ponadto ustala się, że wspomniane wyżej prawa obej­mują prawa do udziałów w zyskach lub aktywach wy­twarzanych w wyniku takich poszukiwań, badań lub eksploatacji.

V. Do artykułów 7 i 14

Płatności uzyskiwane jako wynagrodzenie za usłu­gi techniczne, w tym studia lub pomiary o charakterze naukowym, geologicznym i technicznym lub za usługi konsultingowe albo nadzorcze, będą traktowane jako płatności, do których mają zastosowanie postanowie­nia artykułu 7 i artykułu 14.

VI. Do artykułów 10, 11 i 12

Jeżeli u źródła został pobrany podatek przekra­czający kwotę podatku, jaki podlega poborowi na podstawie postanowień artykułów 10 i 11 lub 12, to wnioski o zwrot nadpłaconej kwoty podatku powinny być przedkładane właściwemu organowi Państwa, które pobrało podatek, w ciągu trzech lat po upływie roku kalendarzowego, w którym podatek został po­brany.

VII. Do artykułów 10 i 33

Bez względu na postanowienia artykułu 10 ustęp 2 litera a, do czasu, gdy obydwa Umawiające się Pań­stwa będą stosowały w pełni Dyrektywę z dnia 23 lip- ca 1990 r. o wspólnym systemie opodatkowania mię­dzy spółkami matkami i spółkami córkami różnych państw (90/435/EEC), będą miały w dalszym ciągu za­stosowanie postanowienia artykułu 10 ust. 3 Konwen­cji między Rządem Królestwa Holandii a Rządem Pol­skiej Rzeczypospolitej Ludowej o uniknięciu podwój­nego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z protokołem, podpisanej w Warszawie dnia 20 września 1979 r.

VIII. Do artykułu 11

Bez względu na postanowienia artykułu 11 ustęp 2 odsetki uzyskane przez osobę mającą miejsce za­mieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie w związku z umową zawartą przed podpisaniem ni­niejszej konwencji będą podlegały opodatkowaniu tyl­ko w tym Państwie podczas pierwszych 12 miesięcy po dniu, w którym postanowienia niniejszej konwen­cji będą miały zastosowanie.

IX. Do artykułu 16

1. Ustala się, że określenie „członek rady dyrekto­rów" oznacza:

1. w przypadku Niderlandów — „bestuurder" lub „commissaris";
2. w przypadku Polski — „członka zarządu", „rady nadzorczej" i „komisji rewizyjnej".

2. Ustala się również, że „bestuurder" lub „com­missaris" spółki holenderskiej oznacza osoby, które są mianowane w tym charakterze przez zgromadzenie ogólne akcjonariuszy lub udziałowców lub przez inny właściwy organ takiej spółki i mają powierzone obo­wiązki dotyczące zarządzania i nadzorowania spółki.

X. Do artykułu 18 ustęp 2 litera c

Po upływie 10 lat po wejściu w życie konwencji właściwe organy odbędą między sobą konsultacje w celu ustalenia, czy jest celowe skorygowanie, w drodze wymiany listów, kwoty, o której mowa w ar­tykule 18 ustęp 2 litera c.

XI. Do artykułu 26

Właściwe organy Państw mogą również ustalić w odniesieniu do każdego porozumienia osiągniętego w ramach procedury wzajemnego porozumiewania się w rozumieniu artykułu 26, jeżeli zajdzie potrzeba, wbrew ich ustawodawstwom wewnętrznym, że Pań­stwo, w którym istnieje dodatkowe obciążenie podat­kowe w wyniku takiego porozumienia nie będzie na­kładać żadnych podwyżek, dopłat, odsetek i kosztów w zakresie tego dodatkowego obciążenia podatkowe­go, jeżeli drugie Państwo, w którym istnieje odpo­wiednia obniżka podatku w wyniku porozumienia, po­wstrzymuje się od płacenia jakichkolwiek odsetek w odniesieniu do takiej obniżki podatku.

XII. Do artykułu 28

Postanowienia o pomocy w egzekucji zawarte w artykule 28 niniejszej konwencji wejdą w życie tylko wtedy, gdy właściwe organy tak uzgodnią w drodze wymiany listów po wzajemnych konsulta­cjach.

NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszy protokół.

Sporządzono w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r. w dwóch egzemplarzach, w językach polskim, nider­landzkim i angielskim, przy czym trzy teksty są jedna­kowo autentyczne. W przypadku rozbieżności przy in­terpretacji między tekstem polskim i niderlandzkim tekst angielski będzie rozstrzygający.

 

 

CONVENTION

between the Republic of Poland and the Kingdom of the Netherlands for the Avoidance of Double Taxa­tion and the Prevention of Fiscal Evasion with Re­spect to Taxes on Income

The Republic of Poland and the Kingdom of the Netherlands,

Desiring to conclude a new convention for the avoidance of double taxation and the prevention of fi­scal evasion with respect to taxes on income by both States,

Have agreed as follows:

CHAPTER I

Scope of the Convention

Article 1

Persons Covered

This Convention shall apply to persons who are residents of one or both of the Contracting States.

Article 2

Taxes Covered

1. This Convention shall apply to taxes on income imposed on behalf of a Contracting State or of its po­litical subdivisions or local authorities, irrespective of the manner in which they are levied.

2. There shall be regarded as taxes on income all taxes imposed on total income, or on elements of in­come, including taxes on gains from the alienation of movable or immovable property, taxes on the total amounts of wages or salaries paid by enterprises, as well as taxes on capital appreciation.

3. The existing taxes to wchich the Convention shall apply are in particular:

1. in the Netherlands:

• de inkomstenbelasting (income tax),
• de loonbelasting (wages tax),
• de vennootschapsbelasting (company tax) inclu­ding the Government share in the net profits of the exploitation of natural resources levied pur­suant to the Mijnwet 1810 (the Mining Act of 1810) with respect to concessions issued from 1967, or pursuant to the Mijnwet Continentaal Plat 1965 (the Netherlands Continental Shelf Mining Act of 1965),
• de dividendbelasting (dividend tax), (hereinafter referred to as "Netherlands tax");

2. in the Republic of Poland:

• personal income tax, and
• corporate income tax,

(hereinafter referred to as "Polish tax").

4/ The Convention shall apply also to any identical or substantially similar taxes which are imposed after the date of signature of the Convention in addition to, or in place of, the existing taxes. The competent au­thorities of the Contracting States shall notify each other of any significant changes which have been ma­de in their respective taxation laws.

CHAPTER II

Definitions

Article 3

General definitions

1. For the purposes of this Convention, unless the context otherwise requires:

1. the term "a Contracting State" means the King­dom of the Netherlands (the Netherlands) or the Republic of Poland (Poland), as the context requ­ires; the term "Contracting States" means the Kingdom of the Netherlands (the Netherlands) and the Republic of Poland (Poland);
2. the term "the Netherlands" means the part of the Kingdom of the Netherlands that is situated in Eu­rope, including its territorial sea, and any area beyond the territorial sea within which the Ne­therlands, in accordance with international law, exercises jurisdiction or sovereign rights with re­spect to the sea bed, its sub-soil and its superja­cent waters, and their natural resources;
3. the term "Poland" when used in a geographical sense means the territory of the Republic of Po­land, including any area beyond its territorial wa­ters, within which under the laws of the Republic of Poland and in accordance with international law, the Republic of Poland exercises its sove­reign rights over the sea bed, its subsoil and its superjacent waters and their natural resources;
4. the term "person" includes an individual, a com­pany and any other body of persons;
5. the term "company" means any body corporate or any entity that is treated as a body corporate for tax purposes;
6. the terms "enterprise of a Contracting State'' and "enterprise of other Contracting State" mean respectively an enterprise carried on by a resident of a Conctracting State and an enterprise carried on by a resident of the other Contracting State;
7. the term "international traffic" means any trans­port by a ship or aircraft or boat engaged in inland waterways transport operated by an enterprise that has its place of effective management in a Contracting State, except when the ship, aircraft or boat is operated solely between places in the other Contracting State;
8. the term "national" means:
   1. 1. any individual possessing the nationality of a Contracting State;
      2. any legal person, partnership or association deriving its status as such from the laws in for­ce in a Contracting State;
1. the term "competent authority" means:
   1. 1. in the Netherlands the Minister of Finance or his authorized representative;

1. 1. 2. in Poland the Minister of Finance or his autho­rized representative.

2. As regards the application of the Convention at any time by a Contracting State any term not defined therein shall, unless the context otherwise requires, have the meaning which it has at that time under the law of that State for the purposes of the taxes to which the Convention applies, any meaning under the applicable tax laws of that State prevailing over a me­aning given to the term under other laws of that State.

Article 4

Resident

1. For the purposes of this Convention, the term "resident of a Contracting State" means any person who, under the laws of that State, is liable to tax the­rein by reason of his domicile, residence, place of ma­nagement or any other criterion of a similar nature, and also includes that State and any political subdivi­sion or local authority thereof. This term, however, does not include any person who is liable to tax in that State in respect only of income from sources in that State.

2. Where by reason of the provisions of para­graph 1 an individual is a resident of both Contrac­ting States, then his status shall be determined as fol­lows:

1. he shall be deemed to be a resident only of the State in which he has a permanent home availa­ble to him; if he has a permanent home available to him in both States, he shall be deemed to be a resident only of the State with which his perso­nal and economic relations are closer (centre of vital interests);
2. if the State in which he has his centre of vital inte­rests cannot be determined, or if he has not a per­manent home available to him in either State, he shall be deemed to be a resident only of the State in which he has an habitual abode;
3. if he has an habitual abode in both States or in ne­ither of them, he shall be deemed to be a resident only of the State of which he is a national;
4. if he is a national of both States or of neither of them, the competent authorities of the Contrac­ting States shall settle the question by mutual agreement.

3. Where by reason of the provisions of para­graph 1 a person other than an individual is a resi­dent of both Contracting States, then it shall be de­emed to be a resident only of the State in which its place of effective management is situated.

4. A pension fund that is recognized and control­led according to the statutory provisions of a Contrac­ting State, and the income of which is generally exempt from tax in that State shall be deemed to be a resident of that State.

Article 5

Permanent establishment

1. For the purposes of this Convention, the term "permanent establishment" means a fixed place of business through which the business of an enterprise is wholly or partly carried on.

2. The term "permanent establishment" includes especially:

1. a place of management;
2. a branch;
3. an office;
4. a factory;
5. a workshop, and
6. a mine, an oil or gas well, a quarry or any other place of extraction of natural resources.

3. A building site or construction or installation project constitutes a permanent establishment only if it lasts more than twelve months.

4. Notwithstanding the preceding provisions of this Article, the term "permanent establishment" shall be deemed not to include:

1. the use of facilities solely for the purpose of stora­ge, display or delivery of goods or merchandise belonging to the enterprise;
2. the maintenance of a stock of goods or merchan­dise belonging to the enterprise solely for the pur­pose of storage, display or delivery;
3. the maintenance of a stock of goods or merchan­dise belonging to the enterprise solely for the pur­pose of processing by another enterprise;
4. the maintenance of a fixed place of business sole­ly for the purpose of purchasing goods or mer­chandise or of collecting information, for the en­terprise;
5. the maintenance of a fixed place of business sole­ly for the purpose of carrying on, for the enterpri­se, any other activity of a preparatory or auxiliary character;
6. the maintenance of a fixed place of business sole­ly for any combination of activities mentioned in sub-paragraphs a) to e), provided that the overall activity of the fixed place of business resulting from this combination is of a preparatory or auxi­liary character.

5. Notwithstanding the provisions of paragraphs 1 and 2, where a person — other than an agent of an in­dependent status to whom paragraph 6 applies — is acting on behalf of an enterprise and has, and habili- tually exercises, in a Contracting State an authority to conclude contracts in the name of the enterprise, that enterprise shall be deemed to have a permanent esta­blishment in that State in respect of any activities which that person undertakes for the enterprise, un­less the activities of such person are limited to those mentioned in paragraph 4 which, if exercised through a fixed place of business, would not make this fixed place of business a permanent establishment under the provisions of that paragraph.

6. An enterprise shall not be deemed to have a permanent establishment in a Contracting State me­rely because it carries on business in that State thro­ugh a broker, general commission agent or any other agent of an independent status, provided that such persons are acting in the ordinary course of their business.

7. The fact that a company which is a resident of a Contracting State controls or is controlled by a com­pany which is a resident of the other Contracting Sta­te, or which carries on business in that other State (whether through a permanent establishment or otherwise), shall not of itself constitute either compa­ny a permanent establishment of the other.

CHAPTER III

Taxation of income

Article 6

Income from immovable property

1. Income derived by a resident of a Contracting State from immovable property (including income from agriculture or forestry) situated in the other Con­tracting State may be taxed in that other State.

2. The term "immovable property" shall have the meaning which it has under the law of the Contracting State in which the property in question is situated. The term shall in any case include property accessory to immovable property, livestock and equipment used in agriculture and forestry, rights to which the provi­sions of general law respecting landed property ap­ply, usufruct of immovable property and rights to va­riable or fixed payments as consideration for the wor­king of, or the right to work, mineral deposits, sources and other natural resources. Ships and aircraft and boats engaged in inland waterways transport shall not be regarded as immovable property.

3. The provisions of paragraph 1 shall apply to in­come derived from the direct use, letting, or use in any other form of immovable property.

4. The provisions of paragraphs 1 and 3 shall also apply to the income from immovable property of an enterprise and to income from immovable property used for the performance of independent personal se­rvices.

Article 7

Business profits

1. The profits of an enterprise of a Contracting Sta­te shall be taxable only in that State unless the enter­prise carries on business in the other Contracting Sta­te through a permanent establishment situated there­in. If the enterprise carries on business as aforesaid, the profits of the enterprise may be taxed in the other State but only so much of them as is attributable to that permanent establishment.

2. Subject to the provisions of paragraph 3, where an eneterprise of a Contracting State carries on busi­ness in the other Contracting State through a perma­nent establishment situated therein, there shall in each Contracting State be attributed to that permanent establishment the profits which it might be expected to make if it were a distinct and separate en­terprise engaged in the same or similar activities un­der the same or similar conditions and dealing whol­ly independently with the enterprise of which it is a permanent establishment.

3. In determining the profits of a permanent esta­blishment, there shall be allowed as deductions expenses which are incurred for the purposes of the permanent establishment, including executive and general administrative expenses so incurred, whether in the State in which the permanent establishment is situated or elsewhere.

4. Insofar as it has been customary in a Contrac­ting State to determine the profits to be attributed to a permanent establishment on the basis of an appor­tionment of the total profits of the enterprise to its va­rious parts, nothing in paragraph 2 shall preclude that Contracting State from determining the profits to be taxed by such an apportionment as may be customa­ry; the method of apportionment adopted shall, ho­wever, be such that result shall be in accordance with the principles contained in this Article.

5. No profits shall be attributed to a permanent es­tablishment by reason of the mere purchase by that permanent establishment of goods or merchandise for the enterprise.

6. For the purposes of the preceding paragraphs, the profits to be attributed to the permanent establi­shment shall be determined by the same method year by year unless there is good and sufficient reason to the contrary.

7. Where profits include items of income which are dealt with separately in other Articles of this Co­nvention, then the provisions of those Articles shall not be affected by the provisions of this Article.

Article 8

Shipping, inland waterways transport and air transport

1. Profits from the operation of ships or aircraft in international traffic shall be taxable only in the Con­tracting State in which the place of effective manage­ment of the enterprise is situated.

2. Profits from the operation of boats engaged in inland waterways transport shall be taxable only in the Contracting State in which the place of effective management of the enterprise is situated.

3. If the place of effective management of a ship­ping enterprise or of an inland waterways transport enterprise is aboard a ship or a boat, then it shall be deemed to be situated in the Contracting State in which the home harbour of the ship or boat is situated, or, if there is no such home harbour, in the Con­tracting State of which the operator of the ship or bo­at is a resident.

4. For the purposes of this Article, profits derived from the operation in international traffic of ships and aircraft include profits derived from the rental on a ba­reboat basis of ships and aircraft if operated in inter­national traffic if such rental profits are incidental to the profits described in paragraphs 1 and 2.

5. The provisions of paragraph 1 shall also apply to profits from the participation in a pool, a joint busi­ness or an international operating agency.

Article 9

Associated enterprises

1. Where

1. an enterprise of a Contracting State participates directly or indirectly in the management, control or capital of an enterprise of the other Contracting State, or
2. the same persons participate directly or indirectly in the management, control or capital of an enter­prise of a Contracting State and an enterpise of the other Contracting State,

and in either case conditions are made or imposed between the two enterprises in their commercial or financial relations which differ from those which wo­uld be made between independent enterprises, then any profits which would, but for those conditions, ha­ve accrued to one of the enterprises, but, by reason of those conditions, have not so accrued, may be in­cluded in the profits of that enterprise and taxed ac­cordingly. It is understood, however, that the fact that associated enterprises have concluded arrange­ments, such as costsharing arrangements or general services agreements, for or based on the allocation of executive, general administrative, technical and commercial expenses, research and development expenses and other similar expenses, is not in itself a condition as meant in the preceding sentence, provided that such arrangements are based on a arm's length principle.

2. Where a Contracting State includes in the pro­fits of an enterprise of that State — and taxes accor­dingly — profits on which an enterprise of the other Contracting State has been charged to tax in that other State and the profits so included are profits which would have accrued to the enterprise of the first-mentioned State if the conditions made between the two enterprises had been those which would ha­ve been made between independent enterprises, then that other State shall make an appropriate adjustment to the amount of the tax charged therein on those pro­fits. In determining such adjustment, due regard shall be had to the other provisions of this Convention and the competent authorities of the Contracting States shall if necessary, consult each other.

Article 10

Dividends

1. Dividends paid by a company which is a resi­dent of a Contracting State to a resident of the other Contracting State may be taxed in that other State.

2. However, such dividends may also be taxed in the Contracting State of which the company paying the dividends is a resident and according to the laws of that State, but if the beneficial owner of the divi­dends is a resident of the other Contracting State, the tax so charged shall not exceed:

1. 5 per cent of the gross amount of the dividends if the beneficial owner is a company (other than a partnership) which holds directly at least 10 per cent of the capital of the company paying the divi­dends;
2. 15 per cent of the gross amount of the dividends in all other cases.

3. The competent authorities of the Contracting States shall by mutual agreement settle the mode of application of paragraph 2.

4. The provisions of paragraph 2 shall not affect the taxation of the company in respect of the profits out of which the dividends are paid.

5. The term "dividends" as used in this Article me­ans income from shares, "jouissance" shares or "jo­uissance" rights, mining shares, founders' shares or other rights participating in profits, as well as income from debt-claims participating in profits and income from other corporate rights which is subjected to the same taxation treatment as income from shares by the laws of the State which the company making the distribution is a resident.

6. The provisions of paragraphs 1 and 2 shall not apply if the beneficial owner of the dividends, being a resident of a Contracting State, carries on business in the other Contracting State of which the company paying the dividends is a resident, through a perma­nent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the holding in re­spect of which the dividends are paid is effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such case the provisions of Article 7 or Article 14, as the case may be, shall apply.

7. Where a company which is a resident of a Con­tracting State derives profits or income from the other Contracting State, that other State may not impose any tax on the dividends paid by the company, except insofar as such dividends are paid to a resident of that other State or insofar as the holding in respect of which the dividends are paid is effectively connected with a permanent establishment or a fixed base situ­ated in that other State, nor subject the compa­ny's undistributed profits to a tax on the compa­ny's undistributed profits, even if the dividends paid or the undistributed profits consist wholly or partly of profits or income arising in such other State.

Article 11

Interest

1. Interest arising in a Contracting State and bene­ficially owned by a resident of the other Contracting State may be taxed in that other State.

2. However, such interest may also be taxed in the Contracting State in which it arises and according to the laws of that State, but if the recipient is the bene­ficial owner of the interest is a resident of the other Contracting State, the tax so charged shall not exceed 5 per cent of the gross amount of the interest.

3. Notwithstanding the provisions of paragraph 2, any such interest referred to in paragraph 1 shall be taxable only in the Contracting State of which the re­cipient is a resident, if such recipient is the beneficial owner of the interest and if such interest is paid:

1. on a loan of whatever kind granted, insured or gu­aranteed by an institution for purposes of promo­ting export owned or controlled by a Contracting State;
2. in connection with the sale on credit of any indu­strial, commercial or scientific equipment;
3. on a loan of whatever kind granted by a bank;
4. in respect of a bond, debenture or other similar obligation of the Government of a Contracting State, or of a political subdivision or local authori­ty thereof;
5. to the other Contracting State, or to a political sub­division or local authority thereof.

4. The competent authorities of the Contracting States shall by mutual agreement settle the mode of application of paragraphs 2 and 3.

5. The term "interest" as used in this Article me­ans income from debt-claims of every kind, whether or not secured by mortgage, but not carrying a right to participate in the debtor's profits, and in particular income from government securities and income from bonds or debentures, including premiums and prizes attaching to such securities, bonds or debentures. Pe­nalty charges for late payment shall not be regarded as interest for the purpose of this Article.

6. The provisions of paragraphs 1, 2 and 3 of this Article shall not apply if the beneficial owner of the in­terest, being a resident of a Contracting State, carries on business in the other Contracting State in which the interest arises, through a permanent establish­ment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situ­ated therein and the debt-claim in respect of which the interest is paid is effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such case the provisions of Article 7 or Article 14, as the case may be, shall apply.

7. Interest shall be deemed to arise in a Contrac­ting State when the payer is a resident of that State. Where, however, the person paying the interest, whe­ther he is a resident of a Contracting State or not, has in a Contracting State a permanent establishment or a fixed base in connection with which the indebted­ness on which the interest is paid was incurred, and such interest is borne by such permanent establish­ment or fixed base, then such interest shall be de­emed to arise in the State in which the permanent es­tablishment or fixed base is situated.

8. Where, by reason of a special relationship be­tween the payer and the beneficial owner or between both of them and some other person, the amount of the interest, having regard to the debt-claim for which it is paid, exceeds the amount which would have be­en agreed upon by the payer and the beneficial owner in the absence of such relationship, the provisions of this Article shall apply only to the last-mentioned amount. In such case, the excess part of the payments shall remain taxable according to the laws of each Contracting State, due regard being had to the other provisions of this Convention.

Article 12

Royalties

1. Royalties arising in a Contracting State and be­neficially owned by a resident of the other Contracting State may be taxed in that other State.

2. However, the royalties referred to in para­graph 1 of this Article may also be taxed in the Con­tracting State in which they arise and according to the laws of that State, but if the recipient is the beneficial owner of the royalties the tax so charged shall not exceed 5 per cent of the gross amount of the royalties.

3. The competent authorities of the Contracting States shall by mutual agreement settle the mode of application of paragraph 2.

4. The term "royalties" as used in this Article me­ans payments of any kind received as a consideration for the use of, or the right to use, any copyright of li­terary, artistic or scientific work including cinemato­graph films, any patent, trade mark, design or model, plan, secret formula or process, or for the use of, or the right to use any industrial, commercial or scienti­fic equipment, or for information concerning indu­strial, commercial or scientific experience.

5. The provisions of paragraphs 1 and 2 shall not apply if the beneficial owner of the royalties, being a resident of a Contracting State, carries on business in the other Contracting State in which the royalties arise, through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the right or property in respect of which the roy­alties are paid is effectively connected with such per­manent establishment or fixed base. In such case the provisions of Article 7 or Article 14, as the case may be, shall apply.

6. Royalties shall be deemed to arise in a Contrac­ting State when the payer is a resident of that State. Where, however, the person paying the royalties, whether he is a resident of a Contracting State or not, has in a Contracting State a permanent establishment or a fixed base in connection with which the liability to pay the royalties was incurred, and such royalties are borne by such permanent establishment or fixed base, then such royalties shall be deemed to arise in the State in which the permanent establishment or fixed base is situated.

7. Where, by reason of a special relationship be­tween the payer and the beneficial owner or between both of them and some other person, the amount of the royalties, having regard to the use, right or infor­mation for which they are paid, exceeds the amount which would have been agreed upon by the payer and the beneficial owner in the absence of such relationship, the provisions of this Article shall apply only to the last-mentioned amount. In such case, the excess part of the payments shall remain taxable according to the laws of each Contracting State, due regard being had to the other provisions of this Convention.

Article 13

Capital gains

1. Gains derived by a resident of a Contracting State from the alienation of immovable property re­ferred to in Article 6 and situated in the other Contrac­ting State may be taxed in that other State.

2. Gains from the alienation of movable property forming part of the business property of a permanent establishment which an enterprise of a Contracting State has in the other Contracting State or of movable property pertaining to a fixed base available to a resi­dent of a Contracting State in the other Contracting State for the purpose of performing independent per­sonal services, including such gains from the aliena­tion of such a permanent establishment (alone or with the whole enterpise) or of such fixed base, may be taxed in that other State.

3. Gains from the alienation of ships, aircraft or boats engaged in inland waterways transport opera­ted in international traffic, or movable property perta­ining to the operation of such ships, aircraft or boats, shall be taxable only in the Contracting State in which the place of effective management of the enterprise is situated. For the purposes of this paragraph the pro­visions of paragraph 3 of Article 8 shall apply.

4. Gains from the alienation of any property other than that referred to in paragraphs 1, 2 and 3 shall be taxable only in the Contracting State of which the alie­nator is a resident.

5. The provisions of paragraph 4 shall not affect the right of each of the Contracting States to levy ac­cording to its own law a tax in gains from the aliena­tion of shares or "jouissance” rights in a company, the capital of which is wholly or partly divided into shares and which under the laws of that State is a re­sident of that State, derived by an individual who is a resident of the other Contracting State and has be­en a resident of the first-mentioned State in the cour­se of the last ten years preceding the alienation of the shares or "jouissance" rights. In case where, under the domestic laws of the first-mentioned Contracting State, an assessment has been issued to the individu­al in respect of the alienation of the aforesaid shares deemed to have taken place at the time of his emigra­tion from the first-mentioned Contracting State, the above shall apply only in so far as part of the assess­ment is still outstanding.

Article 14

Independent personal services

1. Income derived by a resident of a Contracting State in respect of professional services or other acti­vities of an independent character shall be taxable on­ly in that State unless he has a fixed base regularly available to him in the other Contracting State for the purpose of performing his activities. If he has such a fixed base, the income may be taxed in the other State but only so much of it as is attributable to that fixed base.

2. The term "professional services" includes espe­cially independent scientific, literary, artistic, educa­tional or teaching activities as well as the independent activities of physicians, lawyers, engineers, architects, dentists and accountants.

Article 15

Dependent personal services

1. Subject to the provisions of Articles 16, 18, 19, 20 and 21, salaries, wages and other similar remune­ration derived by a resident of a Contracting State in respect of an employment shall be taxable only in that State unless the employment is exercised in the other Contracting State. If the employment is so exercised, such remuneration as is derived therefrom may be ta­xed in that other State.

2. Notwithstanding the provisions of paragraph 1, remuneration derived by a resident of a Contracting State in respect of an employment exercised in the other Contracting State shall be taxable only the first -mentioned State if:

1. the recipient is present in the other State for a pe­riod or periods not exceeding in the aggregate 183 days in any twelve month period commen­cing or ending in the fiscal year concerned, and
2. the remuneration is paid by, or on behalf of, an employer who is not a resident of the other State, and
3. the remuneration is not borne by a permanent es­tablishment or a fixed base which the employer has in the other State.

3. Notwithstanding the preceding provisions of this Article, remuneration derived by a resident of a Contracting State in respect of an employment exer­cised aboard a ship or aircraft or a boat engaged in in­land waterways transport operated in international traffic, shall be taxable only in that State.

Article 16

Directors' fees

Directors' fees or other remuneration derived by a resident of a Contracting State in his capacity as a member of the board of directors of a company which is a resident of the other Contracting State may be taxed in that other State.

Article 17

Artistes and sportsmen

1. Notwithstanding the provisions of Articles 14 and 15, income derived by a resident of a Contracting State as an entertainer, such as a theatre, motion pic­ture, radio or television artists, or a musician, or a sportsman, from his personal activities as such exercised in the other Contracting State, may be ta­xed in that other State.

2. Where income in respect of personal activities exercised by an entertainer or a sportsman in his capacity as such accrues not to the entertainer or sportsman himself but to another person, that income may, notwithstanding the provisions of Articles 7, 14 and 15, be taxed in the Contracting State in which the activities of the entertainer or sportsman are exercised.

3. Paragraphs 1 and 2 of this Article shall not app­ly to income accruing from the exercise of activities by artists or sportsmen in a Contracting State where the visit to that State is financed entirely or mainly from public funds of one or both Contracting States, a political subdivision, a local authority or a Govern­ment institution thereof.

Article 18

Pensions, annuities and social security

1. Subject to the provisions of paragraph 2 of Ar­ticle 19, pensions and other similar remuneration pa­id to a resident of a Contracting State in consideration of past employment, as well as annuities paid to a re­sident of a Contracting State, shall be taxable only in that State.

2. Notwithstanding the provisions of paragraph 1, a pension or other similar remuneration or annuity may also be taxed in the Contracting State from which it is derived, in accordance with the laws of that State,

1. if and in so far as the entitlement to this pension or other similar remuneration or annuity in the Contracting State from which it is derived is exempt from tax, or the contributions associated with the pension or other similar remuneration or annuity made to the pension scheme or insurance company were deducted in the past when calcula­ting taxable income in that State or qualified for other tax concessions in that State; and
2. if and in so far as this pension or other similar re­muneration or annuity is in the Contracting State of which the recipient thereof is a resident not ta­xed at the generally applicable rate for income de­rived from dependent personal services, or less than 90 per cent of the gross amount of the pen­sion or other similar remuneration or annuity is taxed; and
3. if the total gross amount of the pensions and other similar remuneration and annuities and any pen­sion and other payment paid out under the provi­sions of a social security system of a State in any calendar year exceeds the sum of 20.000 Euro.

3. Notwithstanding the provisions of paragraphs 1 and 2, if this pension or other similar remuneration is not periodic in nature, is paid in respect of past em­ployment in the other Contracting State and is paid out before the date on which the pension commen­ces, or if a lump-sum payment is made in lieu of the right to an annuity before the date on which the annu­ity commences, the payment or this lump-sum may also be taxed in the Contracting State from which it is derived.

4. A pension or other similar remuneration or an­nuity is deemed to be derived from a Contracting Sta­te if and insofar as the contributions or payments as­sociated with the pension or other similar remunera­tion or annuity, or the entitlements received from it qualified for tax relief in that State. The transfer of a pension from a pension fund or an insurance com­pany in a Contracting State to a pension fund or an in­surance company in another State will not restrict in any way the taxing rights of the first-mentioned State under this Article.

5. Any pension and other payment paid out under the provisions of a social security system of a Con­tracting State to a resident of the other Contracting State may be taxed in the first-mentioned Contracting State.

6. The competent authorities of the Contracting States shall by mutual agreement settle the mode of application of paragraph 2. They shall also decide what details the resident of a Contracting State must submit for the purpose of the proper application of the Convention in the other Contracting State, in par­ticular so that it can be established whether the con­ditions referred in paragraph 2 (a), (b) and (c) have be­en met.

7. The term "annuity"means a stated sum payable periodically at stated times during life or during a spe­cified or ascertainable period of time under an obliga­tion to make the payments in return for adequate and full consideration in money or money's worth.

8. Whether and to what extent a pension or simi­lar remuneration falls under this Article or under Ar­ticle 19, is determined by the nature of the past em­ployment, as private or governmental, during which the entitlement to that part of the pension or similar remuneration was built up.

Article 19

Government service

1.

1. Salaries, wages and other similar remuneration, other than a pension, paid by a Contracting State or a political subdivision or a local authority the­reof to an individual in respect of services rende­red to that State or subdivision or authority may be taxed in that State.
2. However, such salaries, wages and other similar remuneration shall be taxable only in the other Contracting State if the services are rendered in that State and the individual is a resident of that State who:
   1. 1. is a national of that State; or
      2. did not become a resident of that State solely for the purpose of rendering the services.

2.

1. Any pension paid by, or out of funds created by, a Contracting State or a political subdivision or a local authority thereof to an individual in respect of services rendered to that State or subdivision or authority may be taxed in that State.
2. However, such pension shall be taxable only in the other Contracting State if the individual is a resi­dent of, and a national of, that State.

3. The provisions of Articles 15, 16, 17 and 18 shall apply to salaries, wages and other similar remunera­tion and to pensions in respect of services rendered in connection with a business carried on by a Contrac­ting State or a political subdivision or a local authori­ty thereof.

Article 20

Professors and teachers

1. Payments which a professor or teacher who is a resident of a Contracting State and who is present in the other Contracting State for the purpose of te­aching or scientific research in a university, college or other establishment for teaching or scientific research in that other State for a maximum of two years from the date of his first visit for that purpose, receives for such teaching or research, shall be taxable only in the first-mentioned State.

2. This Article shall not apply to income from rese­arch if such research is undertaken not in the public interest but primarily for the private benefit of a spe­cific person or persons.

Article 21

Students

Payments which a student or business apprentice who is or was immediately before visiting a Contrac­ting State a resident of the other Contracting State and who is present in the first-mentioned State solely for the purpose of his education or training receives for the purpose of his maintenance, education or tra­ining shall not be taxed in that State, provided that such payments arise from sources outside that State.

Article 22

Other income

1. Items of income of a resident of a Contracting State, wherever arising, not dealt with in the forego­ing Articles of this Convention shall be taxable only in that State.

2. The provisions of paragraph 1 shall not apply to income, other than income from immovable property as defined in paragraph 2 of Article 6, if the recipient of such income, being a resident of a Contracting Sta­te, carries on business in the other Contracting State through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the ri­ght or property in respect of which the income is pa­id is effectively connected with such permanent esta­blishment or fixed base. In such case the provisions of Article 7 or Article 14, as the case may be, shall apply.

CHAPTER IV

Elimination of double taxation

Article 23

Elimination of double taxation

1. The Netherlands, when imposing tax on its resi­dents, may include in the basis upon which such ta­xes are imposed the items of income which, accor­ding to the provisions of this Convention, may be ta­xed in Poland.

2. However, where a resident of the Netherlands derives items of income which according to Article 6, Article 7, paragraph 6 of Article 10, paragraph 6 of Ar­ticle 11, paragraph 5 of Article 12, paragraphs 1 and 2 of Article 13, Article 14, paragraph 1 of Article 15, pa­ragraphs 2 and 5 of Article 18, paragraphs 1 (subpara­graph a) and 2 (subparagraph a) of Article 19 and pa­ragraph 2 of Article 22 of this Convention may be ta­xed in Poland and are included in the basis referred to in paragraph 1, the Netherlands shall exempt such items of income by allowing a reduction of its tax. This reduction shall be computed in conformity with the provisions of Netherlands law for the avoidance of double taxation. For that purpose the said items of income shall be deemed to be included in the total amount of the items of income which are exempt from Netherlands tax under those provisions.

3. Further, the Netherlands shall allow a deduction from the Netherlands tax so computed for the items of income which according to paragraph 2 of Article 11 paragraph 2 of Article 11, paragraph 2 of Article 13 paragraph 5 of Article 13, Article 16, Article 17 and paragraph 3 of Article 18 of this Convention may be taxed in Poland to the extent that these items are included in the basis referred to in paragraph 1. The amount of this deduction shall be equal to the tax pa­id in Poland on these items of income, but shall not exceed the amount of the reduction which would be allowed if the items of income so included were the sole items of income which are exempt from Nether­lands tax under the provisions of Netherlands law for the avoidance of double taxation.

4. Notwithstanding the provisions of paragraph 2, the Netherlands shall allow a deduction from the Ne­therlands tax for the tax paid in Poland on items of in­come which according to Article 7, paragraph 6 of Ar­ticle 10, paragraph 6 of Article 11, paragraph 5 of Ar­ticle 12, Article 14 and paragraph 2 of Article 22 of this Convention may be taxed in Poland to the extent that these items are included in the basis referred to in pa­ragraph 1, if and insofar as the Netherlands under the provisions of Netherlands law for the avoidance of double taxation allows a deduction from the Nether­lands tax of the tax levied in another country on such items of income. For the computation of this deduc­tion the provisions of paragraph 3 of this Article shall apply accordingly.

5. In the case of a resident of the Republic of Po­land, double taxation shall be avoided as follows:

1. Where a resident of the Republic of Poland derives income which, in accordance with the provisions of this Convention, may be taxed in the Nether­lands, the Republic of Poland shall allow as a de­duction from the tax on the income of that resi­dent, an amount equal to the income tax paid in the Netherlands. Such deduction shall not, howe­ver, exceed that part of the income tax, as compu­ted before the deduction is given, which is attribu­table to the income which may be taxed in the Ne­therlands.
2. Where in accordance with any provision of this Convention income derived by a resident of Po­land is exempt from tax in Poland, Poland may ne­vertheless, in calculating the amount of tax on the remaining income of such resident, take into ac­count the exempted income.

CHAPTER V

Special provisions

Article 24

Offshore activities

1. The provisions of this Article shall apply notwi­thstanding any other provisions of this Convention. However, this Article shall not apply where offshore activities of a person constitute for that person a per­manent establishment under the provisions of Artic­le 5 or a fixed base under the provisions of Article 14.

2. In this Article the term "offshore activities" me­ans activities which are carried on offshore in connec­tion with the exploration or exploitation of the sea bed and its sub-soil and their natural resources, situ­ated in a Contracting State.

3. An enterprise of a Contracting State which car­ries on offshore activities in the other Contracting Sta­te shall, subject to paragraph 4 of this Article, be de­emed to be carrying on, in respect of those activities, business in that other State through a permanent es­tablishment situated therein, unless the offshore acti­vities in question are carried on in the other State for a period or periods not exceeding in the aggregate 30 days in any period of 12 months.

For the purposes of this paragraph:

1. where an enterprise carrying on offshore activities in the other Contracting State is associated with another enterprise and that other enterprise con­tinues, as part of the same project, the same off­shore activities that are or were being carried on by the first-mentioned enterprise, and the afore- -mentioned activities carried on by both enterprises — when added together — exceed a period of 30 days, then each enterprise shall be deemed to be carrying on its activities for a period exceeding 30 days in a 12 month-period;
2. an enterprise shall be regarded as associated with another enterprise if one holds directly or indirec­tly at least one third of the capital of the other enterprise or if a person holds directly or indirec­tly at least one third of the capital of both enterpri ses.

4. However, for the purposes of paragraph 3 of this Article the term "offshore activities" shall be de­emed not to include:

1. one or any combination of the activities mentio­ned in paragraph 4 of Article 5;
2. towing or anchor handling by ships primarily de­signed for that purpose and any other activities performed by such ships;
3. the transport of supplies or personnel by ships or aircraft in international traffic.

5. A resident of a Contracting State who carries on offshore activities in the other Contracting State, which consist of professional services or other activi­ties of an independent character, shall be deemed to be performing those activities from a fixed base in the other Contracting State if the offshore activities in qu­estion last for a continuous period of 30 days or more in any twelve month period.

6. Salaries, wages and other similar remuneration derived by a resident of a Contracting State in respect of an employment connected with offshore activities carried on through a permanent establishment in the other Contracting State may, to the extent that the employment is exercised offshore in that other State, be taxed in that other State.

7. Where documentary evidence is produced that tax has been paid in Poland on the items of income which may be taxed in Poland according to Article 7 and Article 14 in connection with respectively para­graph 3 and paragraph 5 of this Article, and to para­graph 6 of this Article, the Netherlands shall allow a reduction of its tax which shall be computed in con­formity with the rules laid down in paragraph 2 of Ar­ticle 23.

Article 25

Non-discrimination

1. Nationals of a Contracting State shall not be subjected in the other Contracting State to any taxation or any requirement connected therewith, which is other or more burdensome than the taxation and connected requirements to which nationals of that other State in the same circumstances, in particular with respect to residence, are or may be subjected. This provision shall, notwithstanding the provisions of Article 1, also apply to persons who are not resi­dents of one or both of the Contracting States.

2. The taxation on a permanent establishment which an enterprise of a Contracting State has in the other Contracting State shall not be less favourably levied in that other State than the taxation levied on enterprises of that other State carrying on the same activities. This provision shall not be construed as ob­liging a Contracting State to grant to residents of the other Contracting State any personal allowances, re­liefs and reductions for taxation purposes on account of civil status or family responsibilities which it grants to its own residents.

3. Except where the provisions of paragraph 1 of Article 9, paragraph 8 of Article 11, or paragraph 7 of Article 12, apply, interest, royalties and other disbur­sements paid by an enterprise of a Contracting State to a resident of the other Contracting State shall, for the purpose of determining the taxable profits of such enterprise, be deductible under the same conditions as if they had been paid to a resident of the first-men­tioned State. Similarly, any debts of an enterprise of a Contracting State to a resident of the other Contrac­ting State shall, for the purpose of determining the ta­xable capital of such enterprise, be deductible under the same conditions as if they had been contracted to a resident of the first-mentioned State.

4. Enterprises of a Contracting State, the capital of which is wholly or partly owned or controlled, directly or indirectly, by one or more residents of the other Contracting State, shall not be subjected in the first- -mentioned State to any taxation or any requirement connected therewith which is other or more burden­some than the taxation and connected requirements to which other similar enterprises of the first-mentio­ned State are or may be subjected.

5. Contributions paid by, or on behalf of, an indivi­dual .who is a resident of a Contracting State to a pen­sion plan that is recognized for tax purposes in the other Contracting State will be treated in the same way for tax purposes in the first-mentioned State as a contribution paid to a pension plan that is recogni­zed for tax purposes in that first-mentioned State, provided that:

1. such individual was contributing to such pension plan before he became a resident of the first-men­tioned State; and
2. the competent authority of the first-mentioned State agrees that the pension plan corresponds to a pension plan recognized for tax purposes by that State.

For the purpose of this paragraph, "pension plan" includes a pension plan created under a public social security system.

6. The provisions of this Article shall, notwithstan­ding the provisions of Article 2, apply to taxes of eve­ry kind and description.

Article 26

Mutual agreement procedure

1. Where a person considers that the actions of one or both of the Contracting States result or will re­sult for him in taxation not in accordance with the pro­visions of this Convention, he may, irrespective of the remedies provided by the domestic law of those Sta­tes, present his case to the competent authority of the Contracting State of which he is a resident or, if his ca­se comes under paragraph 1 of Article 25, to that of the Contracting State of which he is a national. The case must be presented within three years from the first notification of the action resulting in taxation not in accordance with the provisions of the Convention.

2. The competent authority shall endeavour, if the objection appears to it to be justified and if it is not it­self able to arrive at a satisfactory solution, to resolve the case by mutual agreement with the competent au­thority of the other Contracting State, with a view to the avoidance of taxation which is not in accordance with the Convention. Any agreement reached shall be implemented notwithstanding any time limits in the domestic law of the Contracting States.

3. The competent authorities of the Contracting States shall endeavour to resolve by mutual agree­ment any difficulties or doubts arising as to the inter­pretation or application of the Convention. They may also consult together for the elimination of double ta­xation in cases not provided for in the Convention.

4. The competent authorities of the Contracting States may communicate with each other directly for the purpose of reaching an agreement in the sense of the preceding paragraphs.

5. If any difficulty or doubt arising as to the inter­pretation or application of the Convention cannot be resolved by the competent authorities of the Contracting States in a mutual agreement procedure pursu­ant to the previous paragraphs of this Article within a period of two years after the question was raised, the case may, at the request of either Contracting Sta­te, be submitted for arbitration, but only after fully exhausting the procedures available under para­graphs 1 to 4 of this Article and provided the taxpa­yer or taxpayers involved agree in writing to be bound by the decision of the arbitration board.

The decision of the arbitration board in a particu­lar case shall be binding on both Contracting States and the taxpayer or taxpayers involved with respect to that case.

Article 27

Exchange of information

1. The competent authorities of the Contracting States shall exchange such information as is necessa­ry for carrying out the provisions of this Convention or of the domestic laws of the Contracting States con­cerning taxes covered by the Convention insofar as the taxation thereunder is not contrary to the Conven­tion. The exchange of information is not restricted by Article 1. Any information received by a Contracting State shall be treated as secret in the same manner as information obtained under the domestic laws of that State and shall be disclosed only to persons or autho­rities (including courts and administrative bodies) concerned with the assessment or collection of, the enforcement or prosecution in respect of, or the de­termination of appeals in relation to, the taxes cove­red by the Convention. Such persons or authorities shall use the information only for such purposes. They may disclose the information in public court proceedings or in judicial decisions.

2. The Contracting States may release to the arbi­tration board, established under the provisions of pa­ragraph 5 of Article 26, such information as is neces­sary for carrying out the arbitration procedure. Such release of information shall be subject to the provi­sions of Article 29. The members of the arbitration bo­ard shall be subject to the limitations on disclosure described in paragraph 1 of this Article with respect to any information so released.

Article 28

Assistance in recovery

1. The States agree to lend each other assistance and support with a view to the collection, in accordan­ce with their respective laws or administrative practi­ce, of the taxes to which this Convention shall apply and of any increases, surcharges, overdue payments, interests and costs pertaining to the said taxes.

2. At the request of the applicant State the requ­ested State shall recover tax claims of the first-mentioned State in accordance with the law and admini­strative practice for the recovery of its own tax cla­ims. However, such claims do not enjoy any priority in the requested State and cannot be recovered by imprisonment for debt of the debtor. The requested State is not obliged to take any executory measures which are not provided for in the laws of the appli­cant State.

3. The provisions of paragraph 2 shall apply only to tax claims which form the subject of an instrument permitting their enforcement in the applicant State and, unless otherwise agreed between the competent authorities, which are not contested.

However, where the claim relates to a liability to tax of a person as a non-resident of the applicant Sta­te, paragraph 2 shall only apply, unless otherwise agreed between the competent authorities, where the claim may no longer be contested.

4. The obligation to provide assistance in the reco­very of tax claims concerning a deceased person or his estate is limited to the value of the estate or the property acquired by each beneficiary of the estate, according to whether the claim is to be recovered from the estate or from the beneficiaries thereof.

5. The requested State shall not be obliged to accede to the request:

1. if the applicant State has not pursued all means available in its own territory, except where recour­se to such means would give rise to disproportio­nate difficulty;
2. if and insofar as it considers the tax claim to be contrary to the provisions of this Convention or of any other convention to which both of the States are parties.

6. The request for administrative assistance in the recovery of a tax claim shall be accompanied by:

1. a declaration that the tax claim concerns a tax co­vered by the Convention and that the conditions of paragraph 3 are met;
2. an official copy of the instrument permitting en­forcement in the applicant State;
3. any other document required for recovery;
4. where appropriate, a certified copy confirming any related decision emanating from an admini­strative body or a public court.

7. The applicant State shall indicate the amounts of the tax claim to be recovered in both the currency of the applicant State and the currency of the requested State. The rate of exchange to be used for the purpose of the preceding sentence is the last selling price settled on the most representative exchange market or markets of the applicant State. Each amo­unt recovered by the requested State shall be trans­ferred to the applicant State in the currency of the re­quested State. The transfer shall be carried out wi­thin a period of a month from the date of the recove­ry-

8. At the request of the applicant State, the requ­ested State shall, with a view to the recovery of an amount of tax, take measures of conservancy even if the claim is contested or is not yet the subject of an in­strument permitting enforcement, in so far as such is permitted by the laws and administrative practice of the requested State.

9. The instrument permitting enforcement in the applicant State shall, where appropriate and in accor­dance with the provisions in force in the requested State, be accepted, recognised, supplemented or re­placed as soon as possible after the date of the re­ceipt of the request for assistance by an instrument permitting enforcement in the requested State.

10. Questions concerning any period beyond which a tax claim cannot be enforced shall be gover­ned by the law of the applicant State. The request for assistance in the recovery shall give particulars con­cerning that period.

11. Acts of recovery carried out by the requested State in pursuance of a request for assistance, which, according to the laws of that State, would have the ef­fect of suspending or interrupting the period mentio­ned in paragraph 10, shall also have this effect under the laws of the applicant State. The requested State shall inform the applicant State about such acts.

12. The requested State may allow deferral of pay­ment or payment by instalments, if its laws or admi­nistrative practice permit it to do so in similar circum­stances; but it shall first inform the applicant State.

12. The competent authorities of the Contracting States shall by common agreement prescribe rules concerning minimum amounts of tax claims subject to a request for assistance.

14. The States shall reciprocally waive any restitu­tion of costs resulting from the respective assistance and support which they lend each other in applying this Convention. The applicant State shall in any event remain responsible towards the requested Sta­te for the pecuniary consequences of acts of recovery which have been found unjustified in respect of the reality of the tax claim concerned or of the validity of the instrument permitting enforcement in the appli­cant State.

Article 29

Limitation of Articles 27 and 28

In no case shall the provisions of Articles 27 and 28 be construed so as to impose on a Contracting Sta­te the obligation:

1. to carry out administrative measures at variance with the laws and administrative practice of that or of the other Contracting State;
2. to supply information which is not obtainable un­der the laws or in the normal course of the admi­nistration of that or of the other Contracting State;
3. to supply information which would disclose any trade, business, industrial, commercial, or profes­sional secret or trade process, or information, the disclosure of which would be contrary to public policy (ordre public).

Article 30

Members of diplomatic missions and consular posts

1. Nothing in this Convention shall affect the fiscal privileges of members of diplomatic missions or con­sular posts under the general rules of international law or under the provisions of special agreements.

2. For the purposes of the Convention an individu­al, who is a member of a diplomatic mission or con­sular post of a Contracting State in the other Contrac­ting State or in a third State and who is a national of the sending State, shall be deemed to be a resident of the sending State if he is submitted therein to the sa­me obligations in respect of taxes on income as are residents of that State.

3. The Convention shall not apply to international organisations, organs and officials thereof and mem­bers of a diplomatic mission or consular post of a third State, being present in a Contracting State, if they are not subjected therein to the same obligations in respect of taxes on income as are residents of that State.

Article 31

Territorial extension

1. This Convention may be extended, either in its entirety or with any necessary modifications, to either or both of the countries of the Netherlands Antilles and Aruba, if the country concerned imposes taxes substantially similar in character to those to which the Convention applies. Any such extension shall take effect from such date and subject to such modifications and conditions, including conditions as to termina­tion, as may be specified and agreed in notes to be exchanged through diplomatic channels.

2. Unless otherwise agreed the termination of the Convention shall not also terminate any extension of the Convention to any country to which it has been extended under this Article.

CHAPTER VI

Final provisions

Article 32

Entry into force

1. The Contracting States shall notify each other that the constitutional requirements for entry into for­ce of this Convention have been complied with.

2. This Convention shall enter into force one month after the date of the latter of the notifications referred to in paragraph 1 and its provisions shall ap­ply:

1. in respect of taxes withheld at source to amounts of income derived on or after 1^st January in the calendar year next following the year in which the Convention enters into force;
2. in respect of other taxes on income to such taxes chargeable for any taxable year beginning on or after 1^st January in the calendar year next follo­wing the year in which the Convention enters in­to force.

3. The provisions of the Convention between the Government of the Polish People's Republic and the Government of the Kingdom of the Netherlands for the avoidance of double taxation and the prevention of fiscal evasion with respect to taxes on income and on capital signed in Warsaw, on September 20, 1979, and the Protocol to it shall cease to be effective on the date preceding the day on which the present Conven­tion shall become applicable.

Article 33

Termination

This Convention shall remain in force until termi­nated by a Contracting State. Either Contracting State may terminate the Convention, through diplomatic channels, by giving notice of termination at least six months before the end of any calendar year after a pe­riod of five years from the date on which the Conven­tion enters into force. In such event the Convention shall cease to have effect:

1. in respect of taxes withheld at source to amounts of income derived on or after 1^st January in the calendar year next following the year in which such notice has been given;
2. in respect of other taxes on income to such taxes chargeable for any taxable year beginning on or after 1^st January in the calendar year next follo­wing the year in which such notice has been gi­ven.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, duly authorized thereto, have signed this Convention.

Done at Warsaw this February 13^th day of 2002, in duplicate, in the Polish, Netherlands and English lan­guages, the three texts being equally authentic. In ca­se there is any divergence of interpretation between the Polish and Netherlands texts, the English text shall prevail.

 

PROTOCOL

At the moment of signing the Convention for the avoidance of double taxation and the prevention of fi­scal evasion with respect to taxes on income, this day concluded between the Republic of Poland and the Kingdom of the Netherlands, the undersigned have agreed that the following provisions shall form an in­tegral part of the Convention.

I. Ad subparagraph e of paragraph 1 of Article 3

In case an entity that is treated as a body corpora­te for tax purposes is liable as such to tax in a Con­tracting State, but the income of that entity is taxed in the other Contracting State as income of the partici­pants in that entity, the competent authorities shall ta­ke such measures that on the one hand no double ta­xation remains, but on the other hand it is prevented that merely as a result of application of the Conven­tion income is (partly) not subject to tax.

II. Ad paragraph 2 of Article 3 and Article 26

It is understood that if the competent authorities of the Contracting States, in mutual agreement have reached a solution, within the context of the Conven­tion, for cases in which double taxation or double exemption would occur:

1. as a result of the application of paragraph 2 of Ar­ticle 3 with respect to the interpretation of a term not defined in the Convention; or
2. as a result of differences in qualification (for example of an element of income or of a person),

this solution — after publication thereof by both competent authorities — shall for the application of the Convention also be binding in other similar ca­ses.

III. Ad Article 4

An individual living aboard a ship without any re­al domicile in either of the Contracting States shall be deemed to be a resident of the Contracting State in which the ship has its home harbour.

IV. Ad Articles 5, 6, 7, 13 and 24

It is understood that exploration and exploitation rights of natural resources shall be regarded as im­movable property situated in the Contracting State the sea bed and sub-soil of which they are related to, and that these rights shall be deemed to pertain to the property of a permanent establishment in that State. Furthermore, it is understood that the aforementio­ned rights include rights to interests in, or to the be­nefits of, assets to be produced by such exploration or exploitation.

V. Ad Articles 7 and 14

Payments received as a consideration for techni­cal services, including studies or surveys of a scienti­fic, geological or technical nature, or for consultancy or supervisory services shall be deemed to be pay­ments to which the provisions of Article 7 or Article 14 apply.

VI. Ad Articles 10, 11 and 12

Where tax has been levied at source in excess of the amount of tax chargeable under the provisions of Articles 10, 11 or 12, applications for the refund of the excess amount of tax have to be lodged with the com­petent authority of the State having levied the tax, wi­thin a period of three years after the expiration of the calendar year in which the tax has been levied.

VII. Ad Articles 10 and 33

Notwithstanding the provisions of paragraph 2, subparagraph a, of Article 10 until both Contracting States do apply in full the Directive of 23 July 1990 on the common system of taxation applicable in the case of parent companies and subsidiaries of different Member States (90/435/EEC), the provisions of Article 10 paragraph 3, of the Convention between the Go­vernment of the Polish People's Republic and the Go­vernment of the Kingdom of the Netherlands for the avoidance of double taxation and the prevention of fi­scal evasion with respect to taxes on income and ca­pital, with protocol, signed in Warsaw on 20 Septem­ber 1979, remain applicable.

VIII. Ad Article 11

Notwithstanding the provisions of paragraph 2 of Article 11, interest received by a resident of a Contrac­ting State in respect of a contract concluded before the date of signature of this Convention, shall be taxable only in that State during the first 12 months after the provisions of this Convention become effective.

IX. Ad Article 16

1. It is understood that the term "member of the board of directors" means:

1. in the case of the Netherlands a "bestuurder" or a "commissaris";
2. in the case of Poland a member of a "zarząd", "ra­da nadzorcza" and "komisja rewizyjna".

2. It is further understood that "bestuurder or commissaris" of a Netherlands company means per­sons who are nominated as such by the general me­eting of shareholders or by any other competent bo­dy of such company and are charged with the general management of the company and the supervision thereof, respectively.

X. Ad subparagraph c of paragraph 2 of Article 18

After a period of 10 years following the entry into force of the Convention the competent authorities shall consult each other in order to determine whe­ther it is opportune to adjust, by exchange of letters, the amount mentioned in subparagraph c of para­graph 2 of Article 18.

XI. Ad Article 26

The competent authorities of the States may also agree, with respect to any agreement reached as a re­sult of a mutual agreement procedure as meant in Ar­ticle 26, if necessary contrary to their respective natio­nal legislation, that the State, in which there is an ad­ditional tax charge as a result of the afore-mentioned agreement, will not impose any increases, surchar­ges, interest and costs with respect to this additional tax charge, if the other State in which there is a corre­sponding reduction of tax as a result of the agree­ment, refrains from the payment of any interest due with respect to such a reduction of tax.

XII. Ad Article 28

The provisions on the assistance in recovery in Ar­ticle 28 of this Convention will only be effective when the competent authorities have so agreed by exchan­ge of letters after mutual consultations.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, duly au­thorized thereto, have signed this Protocol.

Done at Warsaw this February 13^th day of 2002, in duplicate, in the Polish, Netherlands and English lan­guages, the three texts being equally authentic. In ca­se there is any divergence of interpretation between the Polish and Netherlands texts, the English text shall prevail.

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam^ że:

• została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,
• jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,
• będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 20 stycznia 2003 r.